ویژگی ها و خصوصیات یک مداح

2- به شدت مراقب نگاه و طالب رضایت حق باشد.(تقوی الهی)

3- ارتباط بین نوع بندگی خود ولزوم پرداختن به اهل بیت (علیهم السلام) را باید به خوبی بداند و با تمام وجود حسش کند.

4- اخلاق در نهایت ممکن شرط توفیق روز افزون اوست.مدح ستایش غیر خدا و اولیاء خدا را برای خود مفهوم بداند و فقط انتظار پذیرش و رضای او را مد نظر قرار دهد.

نکته: الف :مداومت در خیر و عمل صالح باعث نزول برکات بسیار در همه ابعاد به ویژه حرفه او شده و به او مصونیت می بخشد.

ب :مدح وستایش غیر خدا را بداند(یعنی اگر کسی غیر از خدا از او تشکر کرد ناراحت شود که این یک امر قلب است.)

6-ظاهری متناسب شأن ذاکری اهل بیت (علیهم السلام) داشته باشد.

 7- رفتار و گفتاری متناسب با شأن ذاکری داشته باشد حسن خلق تنها کافی نیست رشد دهنده مکارم اخلاقی در خود باشد.

8- از رذائل ریا و تظاهر فریبکارانه و بالاخص عُجب به شدت پرهیز کند.

9- سعه صدر و صبر داشته باشد به ویژه در برابر ملاهمتها ،زخم زبان ها و... با حلم برخورد کند.

10- مدیریت زمان داشته باشد:یعنی از حداقل وقت حداکثر استفاده را ببرد.

11- اهل سخاوت،بخشش،تواضع و فروتنی باشد.

12- اعتماد نفس بالایی داشته باشد.(با از خود راضی بودن اشتباه نگردد).

13- در نهایت ادب منش و گفتارش باشد.

14- به تناسب و اقتضای زمان وحال بخواند.آنچه باید بخواند نه آنچه می خواهند بخواند.

15- اهل غُلو نباشد ولی در عین حال هم کم مطلب نگذارد و حق مطلب را بیان کند.

16- همیشه با طهارت باطنی و ظاهری باشد.(با وضو باشد و قبل از مجلس حتماً استغفار کند.)

17- معرفت و شناخت همه جانبه نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) را مد نظر قرار دهد.

18- از لحاظ سیاسی و اجتماعی واطلاعات او نسبت به جهان اسلام به روز باشد.

19- اهل سوز و اشک باشد.(از آتش دل او دل ها بسوزد).

20- آمادگی قبلی برای اجرای برنامه داشته باشد.(شعر،مضمون،سبک و ریتم)

21- از خودبینی و حسادت پرهیز جدی داشته باشد.

22- مأیوس و زود رنج نباشد.اگر موفقیتی چشمگیر نداشت ناامید نشده در برابر ناملایمات از میدان بدر نرود.

23- مأنوس با قرآن باشد.علاوه بر برکات بی شمار اهل بیت (علیهم السلام) و اُنس با قرآن راهگشای انجام درست رسالت مداحی ، آیات روح بخش و مبین قرآن کریم است.

24- اهل توسل شخصی باشد.خلوت خود را همیشه پررونق با اشک و اِنابه همراه کند.

25- تصریح به مصائب و مظالم داشته باشد و از تببین روضه هایی که رساننده به هدف آرمان محافل ذکر اهل بیت (علیهم السلام) دریغ نداشته باشد.

26- اهل دنیا نباشد و روضه فروشی نکند.

28- در انتخاب مضمون شعر و شعر مناسب وسواس داشته باشد.

29- بیش از ریتم و سبک به عمق مطلب دقت کند ، هدف از بهره گیری از هنر مداحی و نغمه هایی از یاد نبرد.

30- خسته کننده نخواند،نشاط را انتقال دهد.

31- جامعیت در ذاکری داشته باشد،یعنی اهل مناجات، مدیحه،مرثیه،نوحه،مولودی و دسته عزاداری و...توأَمان باشد، چرا که همه مکمل یکدیگرند،تک بعدی رشد نکند.

32- مدیریت محتوایی و شکلی جلسه را همزمان داشته باشد.

33- در چگونگی استفاده از صوت و نغمه مضمون و مفهوم شعر را در نظر داشته باشد.

34- از چیزهایی که برای حنجره آسیب دارد بپرهیزد.

35- به خط و مش روزآمد ولایت در جهت گیری های مداحی خود اهتمام ویژه داشته و آن را اصل قرار دهد.