تئوریزه کردن صلح توسط متفکرین حزب اللهی!

همزمان با شام میلاد کریم اهلبیت امام حسن مجتبی علیه السلام جلسه پانردهم مراسم ماه مبارک رمضان هیئت محبین اهلبیت(ع) شنبه ۲۰ اردیبهشت ۹۹ بصورت مجازی در مقتل الشهدای فاطمیه سلام الله علیها قم با سخنرانی حجت الاسلام احمد پناهیان برگزار شد.

اعتماد به معاویه مساوی است با نابودی

امام حسن مجتبی علیه السلام خطاب به مردم کوفه میفرمایند: اگر فریب سیاستمدارانی چون معاویه را بخورید، ‌ذبح خواهید شد، و ‌به نیزه هلاک خواهید شد، و ‌هدف تیرها واقع خواهید شد، و ‌گرز بر سرتان فرود خواهد آمد. صلح و دوستی و آشتی با کفر در کار نیست؛ این فریب و خدعه است. امیرالمومنین علیه السلام فرمود الأمة التي خدعت فانخدعت.

لَا يَنْفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا(أنعام ۱۵۸). شما اگر تحت حاکمیت معاویه در بیایید، عبادت و نماز و روزه هم به کارتان نخواهد آمد. چون اصل منکر را انجام میدهید و اصل معروف را ترک کرده اید. اصلی ترین معروف مبارزه با طاغوت است. شما از اطاعت خدا سرباز زده اید، دیگر نماز و روزه برای شما به کار نخواهد آمد. این سخنان امام حسن علیه السلام برای همین امروز ماست. ما امروز نیاز داریم امام حسن علیه السلام را بیشتر و بهتر بشناسیم.

معاویه در نامه ای که به امام حسن مجتبی علیه السلام پس از خیانت یاران امام داد اینگونه نوشت: أَنَّکَ إِنْ أَقْبَلْتَ إِلَیَّ أُوَلِّکَ بَعْضَ کُوَرِ الشَّامِ. اگر حاکمیت مرا بپذیری مدیریت بخشی از شام را به تو میدهم. وَ الْجَزِیرَهِ غَیْرَ مُنْفِسٍ عَلَیْکَ. اما امام نپذیرفت.

معاویه در نامه دیگری به امام نوشت: فان الناس قد غدروا بك و به ابيك من قبل. چقدر سخت است برای امام که دشمنی حقیر مثل معاویه به امام طعنه بزند؛ بگوید مردم هم تو و هم پدرت علی علیه السلام را فریب دادند؛ من دلسوز تو هستم. دقیقا مثل رفتار رییس جمهورهای آمریکا. از آنطرف تحریمها را اضافه میکنند، از آنطرف پیام نوروزی میدهند.

امام حسن علیه السلام در کوفه منبر رفتند و نکته ای خطاب به مردم فرمودند: یا عجباً من قومٍ لاحیاء لهم و لا دین مرّة بعد مرّة. عجب از قومی که حیا ندارند،‌ و دین ندارند، هربار پس از بار دیگر در زمانهای مختلف.

چرا نباید دل به غرب ببندیم؟

حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه الشریف هفتاد هزار منافق را اول حکومتشان گردن خواهند زد. آنوقت دیگر کوفه کوفه خواهد شد. چرا عراق برای ما مهم است؟ چون‌ هم کشور اسلامیست، و مشاهد و حرمهای مطهر ما در این سرزمین هستند. و جدای از این موضوع، عراق مقر حکومت حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه الشریف است. به همین دلایل برای دشمن هم این کشور اهمیت خاصی دارد. فتنه های امنیتی و اقتصادی و سیاسی و اجتماعی امروز عراق بی دلیل نیست.

خداوند دشمن ما را انقدر پلید قرار داد، و انقدر در دنیا جنایت کردند که همه فهمیدند اینها در شعار دفاع از حقوق بشر دروغ میگویند؛ و الا بعید نبود ما هم مثل مردم کوفه از این معاویه زمان فریب بخوریم. اراده خداوند در انقلاب اسلامی مبنی بر پیوند امام با امت است و هیچ چیزی نمیتواند این اراده الهی را تغییر دهد. اگر این پیوند و رهبری های داهیانه رهبرانقلاب نبود، بعید نبود پایمان را جای کوفیان بگذاریم و همان خیانت را انجام دهیم.

ولو سلّمتُ معاویة الامر، فأیم اللّه لانزول فرجاً ابداً مع بنی امیة. امام نمیفرماید با معاویه صلح و دوستی کنیم؛ میفرماید اگر امر را به معاویه بسپارم،‌ بخدا قسم گشایشی در این امر نخواهید دید. رهبرانقلاب بارها گفتند دل به غرب نبندید. در بحران کرونایی که خودشان پدید آورده اند و از سالهای قبل هم درباره آن فیلم ساخته اند، مدیریت غرب را در این بحران ببینید. با اینکه خودشان طراحی کرده اند،‌ اما خودشان هم به شدت دچار تبعات این ویروس شده اند.

واللّه لیسومنّکم سوء العذاب حتی تتمنّون ان یلی علیکم جسیّاً. میفرماید بخدا طوری با شما رفتار میکنند که تمنا کنید حبشی بر شما حکومت کند.

تئوریزه کردن صلح توسط متفکرین حزب اللهی!

و لو وجدتُ اعواناً ما سلّمتُ له الامر لانّه محرّم علی بنی امیة. امام حسن علیه السلام میفرماید اگر یار داشتم، حتما امر را تسلیم معاویه نمیکردم. بعد روشنفکرهای انقلابی ما میگویند در اسلام دو شیوه وجود دارد، ‌جنگ و صلح و مدارا. موسسه عریض و طویلی منتسب به حضرت امام رحمت الله علیه در قم نوشت و مقاله اش را هم در سایت رجانیوز مفصل بیان کرد، که اگر ما نتوانستیم به جنگ برویم، باید صلح کنیم؛ کم کم قدرتمند شویم و بعد مبارزه کنیم. یک کودک هم اینگونه فکر نمیکند!

شما اگر برای جنگ توان نداشته باشید، و دشمن اشراف اطلاعاتی به شما داشته باشد، ‌و شما هم اعلام کنید که صلح من برای توان نداشتن است، این دشمن اجازه بهره برداری از این صلح را نمیدهد. دشمن که احمق نیست. همین الان جلو رشد موشکی ما را میخواهند بگیرند. نمیخواهند ما رشد کنیم. دشمن میداند اگر قدرتمند شویم به او رحم نخواهیم کرد، ‌اجازه رشد به ما نیمدهد. اینهمه سال درس میخوانید که چنین فرضیه ای را بگویید؟ و بیچاره بچه حزب اللهی هایی که نمیفهمند، و بعنوان مقاله علمی آنرا تبلیغ هم میکنند.

اگر بناست شما زمان بگیرید تا بتوانید قدرتمند شوید و بعد بر دشمن غلبه کنید، دشمن چرا باید دست دوستی به شما بدهد؟ دوما استدلال شما دروغی تاریخی است. گفتند وقتی ائمه یار نداشتند مبارزه نکردند؛ و وقتی یار داشتند و مطمئن شدند پیروز میشوند جنگیدند. این یک دروغ است. امام حسین علیه السلام مطمئن بود پیروز است؟ امام میدانست شکست ظاهری خواهد خورد.

امیرالمومنین علیه السلام میفرمود در جنگها پای رکاب پیغمبر صلی الله علیه و آله تمام امید ما فقط نصرت الهی بود. این قاعده است. چرا یک اندیشمند حوزوی باید اینگونه استدلال کند؟ صلح با مستکبر را اینگونه تئوریزه میکند. امام مجتبی علیه السلام خط بطلان به همه این موارد کشیدند؛ با خطبه ها و سخنان و گاردشان نسبت به معاویه. همیشه گارد بسته و مبارزه داشتند. حتی پس از اجبار به سازش، هیچگاه معاویه را بعنوان قدرت نپذیرفتند.

چقدر فرهنگ جهاد و شهادت ارزشمند است. تاریخ و حقایق تاریخ را برای ما زنده میکند. مسلمات قرآن و اصول دین را برای ما روشن میکند. دین کشف دفائن عقول است. وقتی میخواهیم از عقل بهره مند شویم سراغ دین میرویم. دین آن بخشهایی از عقلانیت که هنوز بشریت به آن دست پیدا نکرده را برای ما روشن میکند؛ و این علوم فقط در دستان ائمه و قرآن است. دستورات ائمه انقدر بالنده اند و عظمت دارند. زندگی را برای ما روشن میکنند. چقدر به لطف الهی و با هدایتهای رهبرانقلاب در این سالهای اخیر توانستیم به این امر مسلط شویم و مقاومت کنیم، به برکت فرهنگ زندگی ائمه معصومین علیهم السلام.