ایثار به سبک فاطمی

جلسه هفتگی هیئت محبین اهلبیت علیهم السلام قم جمعه 29 آذر ۹۸ با سخنرانی حجت الاسلام احمد پناهیان در مسجد سیدالشهدا علیه السلام محله شیخ آباد قم برگزار شد.

اطاعت از اهلبیت خواسته خدا از ما

حضرت زهرا سلام الله علیها حجت بر ائمه علیهم السلام هستند. حجت یعنی چه؟ یعنی ما وقتی می گوییم مثلاً امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حجت خداست بر ما، یعنی اینکه خدای متعال به وسیله امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف آنچه که باید به ما برساند را رسانده است. شما فرامین امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را اجابت و اطاعت کنید، مثل این می ماند که فرامین خدا را اطاعت کرده اید. در مورد سایر ائمه هم همینطور است، همه حجت خدا هستند. دلیل و راهنما و مرشد و معلم ما به سمت هدف اصلی است. حجت مفهومی از این معناست.

امام عسگری علیه السلام فرمود حضرت زهرا سلام الله علیها حجت هستند بر ما، که ما حجت خدا هستیم بر مردم. یعنی حضرت زهرا سلام الله علیها دلیل، راهبر و نشانه و طریق ائمه معصومین علیهم السلام به سمت سعادت هستند. ما باید به امام نگاه کنیم؛ امام برای رسیدن به سعادت باید به چه کسی نگاه کند؟ باید به حضرت زهرا سلام الله علیها نگاه کند. نَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ وَ جَدَّتُنا فاطِمَةُ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْنا. اگر قرار است ما به درد امام عصر ارواحنا فداه بخوریم و یار خوبی برای ایشان هم در دوران غیبت و هم در دوران ظهور باشیم ،حتماً باید زندگی ما به یکی از بخش های زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها تأسی کند؛ باید حضرت زهرا سلام الله علیها الگوی ما باشند، اگر می خواهیم راه را پیدا کنیم. نمی شود صرفاً به حضرت زهرا سلام الله علیها علاقه داشت. بله همه ما علاقه داریم، چون خدا محبت به حضرت زهرا سلام الله علیها را در سینه های ما قرار داده است. ولی قیامت در آیه قرآن داریم ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعيمِ(تکاثر 8)، خدای متعال در قیامت از نعمتی که به شما داده است می پرسد که با نعمت من چه کار کردید.

امام صادق علیه السلام فرمود این نعمتی که خدا در قیامت سؤال می کند نان و آب و غذا و... نیست، این را کسی که کرامت کرده دیگر سخت نمی گیرد. یک مهمان می آید خانه شما مگر خیلی دقت می کنی که چی می خورد؟ زشت است نگاه کنم ببینم چند تا میوه خورد، چند تا بشقاب غذا خورد؛ خیلی زشت است. خدای متعال کریم است، کریم یعنی کسی که بزرگوار است، وقتی که دارد نعمت می دهد بزرگوارانه نعمت می دهد، نمی شمارد که تو چقدر خوردی و... . امام صادق علیه السلام فرمود اینکه نان حلال در بیاوری و بخوری، خدا یقه ات را نمی گیرد بگوید که در طول عمرت من چند بشقاب به تو غذا دادم. پس اینکه قرآن می گوید لتسئلن یومئذ عن النعیم، در قیامت از نعمت سؤال می کنیم کدام نعمت است؟

خدا یک نعمتی به ما داده است که می گوید من از این نعمت سؤال می کنم؛ کدام نعمت؟ نعمت محبت محمد و آل محمد صلی الله علیه وآله. می گوید من یک کاری کردم که شما حضرت زهرا سلام الله علیها را دوست داشته باشید. وقتی حضرت زهرا سلام الله علیها کمک خواست تو کمکش کردی؟ من که به تو محبت داده بودم. مردم مدینه در زمان حضرت زهرا سلام الله علیها به ایشان علاقه نداشتند؟ حتماً علاقه داشتند، مؤمن و مسلمان بودند، خدا فقط به ما محبت محمد و آل محمد را که نداده است، به آنها هم داده بود. خب چرا حضرت زهرا سلام الله علیها کمک خواست از همین مردمی که دوستش دارند ولی کمکش نکردند؟ یعنی می شود یک روزی هم ما اینگونه شویم؟ بله ممکن است بشود. چرا می گویی ممکن است بشود، ما شیعه هستیم؟ خب زمان پیغمبراکرم صلی الله علیه وآله هم همه شیعه بودند، آن زمان اصلاً قصه شیعه و سنی نبود، اکثریت ولایت امیرالمؤمنین علیه السالم را قبول کردند. درست است پایبند نبودند ولی قبول کردند. مگر الآن همه کسانی که شیعه هستند حرف ائمه علیهم السلام را گوش می دهند؟ خیلی ها هستند که شیعه هستند ولی حرف ائمه علیهم السلام را گوش نمی دهد. مگر هر کسی اسمش شیعه شد همه چیز تمام است و توجه می کنند.

حضرت زهرا سلام الله علیها در چنین جامعه ای که قلباً دوستش دارند ولی خطر نمی کنند، نمی آیند با حضرت زهرا سلام الله علیها کنارش قرار بگیرند قرار گرفته؛ حضرت زهرا سلام الله علیها باید با چنین جامعه ای چه کار کنند؟ مثلاً شما رفتید در اداره و شرکت یا شهر دیگری هجرت کردی، اگر همه مردم خلاف آن چیزی که تو فکر می کردی فکر کنند و اصلاً به مقدسات تو اهمیت ندهند تو چه کار می کنی؟ آنجا معلوم می شود ماها چقدر حضرت زهرایی هستیم. اینجا که همه حضرت زهرا سلام الله علیها را دوست دارند، قم اصلاً شهر حضرت زهراست. آنجایی که حضرت زهرا سلام الله علیها کسی را نداشت، اگر یک کسی عین حضرت زهرا سلام الله علیها عمل کرد هنر کرده است. حضرت زهرا سلام الله علیها دقیقاً یک جایی حرکت کرد که هیچ کس حاضر نبود حرکت کند و حتی وقتی حضرت زهرا سلام الله علیها حرکت کرد کسی کمک نکرد.

حضرت زهرا سلام الله علیها می دانست پیروز نمی شود، اما مبارزه کرد

زمان جنگ یک عده ای اول رفتند جبهه و به شهادت رسیدند، یک عده ای شهدا را دیدند خجالت کشیدند و دلشان تغییر کرد، انگیزه شان عوض شد، تصمیم گرفتند راه این شهدا را ادامه بدهند. مثلاً در فامیل یک شهید آمده جوانهای فامیل می گویند ببین فلانی از ما جلو زد، چرا ما باید در امن و امان باشیم ولی فلانی پَرپر شود؟! در جامعه شما اینگونه بود که یک عده ای رفتند مبارزه کردند برگشتند، حالا یا شهید شدند یا جانباز شدند یا مفقود و اسیر شدند ولی یک عده دیگر جایشان را پُر کردند. به خاطر همین هم جنگ شما شکست نخورد و صدام مسلط نشد، آمریکا به ایران مسلط نشد. مردم جامعه ما فرق می کنند با مردم مدینه. ولی زمان حضرت زهرا سلام الله علیها اینگونه نبود، همه دیدند عزیز دل رسول خدا در میدانی وارد شده و مبارزه می کند به تنهایی، دلشان برای حضرت زهرا سلام الله علیها می سوخت و گریه می کردند اما کاری که حضرت زهرا سلام الله علیها انجام می داد را حاضر نبودند انجام بدهند. از اینکه دیدند حضرت زهرا سلام الله علیها مورد ضرب و شتم قرار گرفته است ناراحت شدند، با گریه های حضرت زهرا سلام الله علیها کنار قبر شهدا گریه می کردند، اما کاری که حضرت زهرا سلام الله علیها کرد را انجام نمی دادند.

در جامعه ای که هیچ کس حاضر نیست همراهی کند آدم باید چه کار کند؟ تو قطعاً پیروز و موفق نمی شوی، چه کار می کنی؟ اینجا الگو حضرت زهرا سلام الله علیهاست. حضرت قطعاً می دانست موفق نمی شود. می خواهد از امیرالمؤمنین علیه السلام دفاع کند؟ هر چه هم دفاع کند کسی توجه نمی کند، مهاجر و انصار هیچ کدام توجه نمی کنند. خب چه کار کند، بنشیند در خانه فقط برای امیرالمؤمنین علیه السلام گریه کند؟ مواظب جان خودش باشد مثل خیلی ها؟

می گوید فعلاً اینها سر کار هستند و دوست ندارند من حق را بگویم پس حق را نمی گویم. استاد دانشگاه است، یا هیئت علمی است، می گوید رئیس دانشگاه ما اینجوری است و همه ساکت هستند. شهرک غرب تهران کسی خواست مجلس روضه بگیرد گفتند نگیر اینجا کسی امام حسین علیه السلام و خدا و پیغمبر نمی شناسد، مگر نمی بینی مردم با سگشان این طرف و آن طرف می روند! بعد که یک نفر حرکت کرد و هیئتی آنجا گرفت و دسته عزاداری آنجا راه افتاد یکدفعه شهرک پر از هیئت شد! کنار این همه سگ باز و زندگی غربی کُن این همه بچه مسلمان هم بود؟ بله بود، پس اینها چرا تا حالا هیئت نزده بودند؟ می ترسیدند هیئت بزنند در شهرک غرب و به آنها بگویند اینها مقدسهای خشک هستند؛ وقتی یک نفر آمد جلو اینها جرأت پیدا کردند. شهرک غرب تهران شهید امر به معروف و نهی از منکر هم تقدیم کرد.

اما زمان پیغمبراکرم صلی الله علیه وآله اینطور نشد. همه دیدند حضرت زهرا سلام الله علیها آمد در میدان. با همه صحبت می کرد و می گفت مهاجر و انصار بیایید؛ می گفتند باشه خانم می آییم، ولی فردا می شد و دوباره حضرت تنها می شد. خب میان چنین مردمی کسی انقلابی بخواهد عمل کند سخت است. الآن کسی در قم بخواهد انقلابی عمل کند که سخت نیست، در جمهوری اسلامی کسی انقلابی بخواهد عمل کند سخت نیست. در اغتشاشات اخیر عراق اغتشاشگران عراق آمده بودند جلو خانه جوانی مشروب می خوردند و خیلی کارهای دیگر می کردند، جوان گفت خجالت بکشید و از در خانه من بروید آن طرف تر، نرفتند. او هم گفت اینها مست هستند بگذار بترسانمشان، اسلحه را آورد چند تا تیر هوایی زد، ریختند خانه اش را آتش زدند و خودش را کشتند و بدنش را عریان کردند و آویزان کردند به تیر چراغ برق! خب بعد چه؟ آن یک نفر که در آن محل نبود، دیگران ندیدند؟ چرا دیدند، خب دیگران چرا آمدند قاطی این جمعیت اراذل و اوباش نگاه کردند تا این جوان ساعت ها لخت بالای تیر چراغ برق بماند؟ چون ترسیدند.

علت از جان گذشتگی حضرت زهرا سلام الله علیها چه بود؟

مهاجر و انصار رزمندگان جبهه اسلام بودند، اینها که نمی ترسیدند، از سر ترس ساکت ننشستند. اینها اگر میخواستند با اراذل و اوباشی که آمدند حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام را غصب کردند بجنگند، می توانستند مقابله کنند. چه شد که حضرت زهرا سلام الله علیها به دست آدم های پست آن زمان مورد ضرب و شتم قرار گرفت، بعد هم هیچکس به دفاع از ایشان برنخواست، و حضرت زهرا سلام الله علیها دوباره می آیند در میدان می گویند مهاجر و انصار بیایید کمک برای اینکه حق دین و اسلام و قرآن را حفظ کنیم. آنقدر کمک نمی کنند که آن ضربه های اراذل و اوباش به حضرت زهرا سلام الله علیها اثر می کند ایشان را به شهادت می رساند. آدم با یک ضرب و شتم که کشته نمی شود؛ ضجه هایی  که حضرت زهرا سلام الله علیها با پهلوی شکسته و بدن مجروح می کشید، رفتن این طرف و آن طرف هر روز. حضرت باید استراحت کند، هم جراحت های درونی دارد به خاطر زخم های پهلو و هم جراحت های بیرونی دارد به خاطر ضرب در. ایشان باید استراحت کند تا خوب شود، ولی استراحت نمی کند و هر روز می رود در خانه مهاجر و انصار که یار جمع کند برای امیرالمؤمنین علیه السلام.

اگر مهاجر و انصار می رفتند به امیرالمؤمنین علیه السلام کمک می کردند چه بسا حضرت زهرا سلام الله علیها دیگر نیازی نمی دید که این در و آن در بزند، چه بسا استراحت می کرد و خوب می شد. پس حضرت زهرا سلام الله علیها را فقط آنهایی که ضربه زدند نکشتند، ایشان را آن مردمی که، آن رزمندگان و انقلابی ها و یاران پیغمبری که حاضر نشدند با حضرت زهرا سلام الله علیها همراهی کنند و حضرت با وجود بدن مجروح و سینه ای پر درد و غصه دارِ داغ پیغمبر و داغ غربت علی علیه السلام می خواست به میدان بیاورد، اینها حضرت زهرا سلام الله علیها را کشتند. لعنت فقط شامل کسانی نیست که حضرت زهرا سلام الله علیها را کتک زدند، آنها ملعون هستند، اما لعنت شامل حال همه مردمی است که حاضر نیستند همراهی کنند با فاطمه اطهر سلام الله علیها در چنین میدانی.

حضرت زهرا سلام الله علیها در چنین میدانی آمدنش عقلانی است؟ نه عقلانی نیست. یعنی به طور طبیعی آدم فکر می کند می گوید حضرت زهرا شما که کسی را نداری پس نرو. شما که مهاجر و انصار را می شناسی، اینها که یاری نمی کنند، مثل امام حسین علیه السلام. امام حسین علیه السلام هم از مادرش فاطمه اطهر سلام الله علیها یاد گرفت. امام حسین علیه السلام شما که کوفیان را می شناسی اینها تو را یاری نمی کنند، منطقی اش این است که کوفه و کربلا نروید آقا. خب اگر حضرت زهرا سلام الله علیها نمی آمد و می نشست در منزل و با غصه های خودش سر می کرد چه اتفاقی می افتاد؟ اصلاً کسی از حضرت زهرا سلام الله علیها یادی نمی کرد. ما بعد از 1400 سال اصلاً اسم حضرت زهرا سلام الله علیها را هم نمی شنیدیم؛ می شنیدیم که بله پیغمبر دختری هم به نام فاطمه سلام الله علیها داشته است. حالا این فاطمه سلام الله علیها چه گفته و چه نگفته چیزی به ما نمی رسید. امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از پیغمبر صلی الله علیه وآله مردم کنارش گذاشتند و یک نفر دیگر را آوردند، ما هم مثل خیلی های دیگر می گفتیم هر کسی که مردم رأی بدهند همان است دیگر، حتی شده اگر باطل باشد. اصلاً حق به ما نمی رسید.

برای اینکه حق و باطل معلوم شود، برای اینکه معلوم شود اینهایی که سر کار آمدند چه جنایت و خیانتی کردند، مردم آن زمان چه خیانت و جنایتی کردند حضرت زهرا سلام الله علیها باید ایثار کند، یعنی از خودگذشتگی کند. باید حضرت زهرا سلام الله علیها بگوید فاطمه تو همه چیزت را فدا کن برای اینکه نسل های آینده امت اسلامی بدانند علی علیه السلام حق بود، چون تا وقتی در میدان نیایی تاریخ نقل نمی کند، تا وقتی یک نفر مقاومت نکند تاریخ تحریف می شود و حق را نقل نمی کند. تو باید از خودت بگذری. یکی از ویژگی های حضرت زهرا سلام الله علیها ایثار بود.

ایثار مختص همه است

ایثار کردن سخت است. مثلاً یک فامیل با ما قطع رابطه کرده و می گوییم چون او دیدار ما نمی آید ما هم دیدار او نمی رویم. ببین این کاری ندارد، اما اگر کسی با تو قهر کرده و تو بروی دیدارش و آشتی کنی یعنی ایثار کردی و از خودت گذشتی. نگوییم ایثار مخصوص رزمندگان اسلام و شهداست، نه، ایثار مخصوص مسلمانان است. یک روز حضرت موسی به خداوند عرض کرد مقام مسلمانان را می خواهم بدانم چه مقامی دارند، یعنی کسانی که آخرالزمان به حضرت محمد صلی الله علیه وآله ایمان می آورند. خدا به حضرت موسی فرمود تو طاقت نداری ببینی مقام مسلمانان چه مقامی است، حضرت موسی تعجب کرد و گفت طاقت می آورم و اصرار کرد. خدا مقام یک مسلمان واقعی را به حضرت موسی نشان داد و حضرت موسی از شدت تعجب از هوش رفت بعد که به هوش آمد گفت خدایا امت مسلمان از کجا به این مقام می رسد که امت من ذره ای این مقام را درک نکرده است؟ خدا فرمود یا موسی امت پیغمبر آخرالزمان در اثر ایثار به این مقام می رسند. ایثار چیزی نیست که مخصوص عده خاصی باشد و بگوییم حالا ما که قرار نیست ایثار کنیم.

می گویند به سیل زده ها کمک کنید، طرف می رود تمام لباس و رخت هایی که دسته دوم است و دیگر استفاده نمی کند را می دهد، خب اینکه ایثار نمی کند. در قصه سیل من کسی را سراغ دارم که رفت خانه اش را فروخت و به سیل زدگان کمک کرد. گفتم خودت چی؟ گفت من می توانم بروم یک گوشه ای بنشینم ولی اینها در سرما چه کار کنند! ده تا خانه هم نداشت، یک خانه داشت، آدم متوسطی هم بود نه اینکه پولدار باشد.

می فرماید ایثار از بالاترین مراتب ایمان است. می خواهی ببینی یک نفر ایمان خوبی دارد یا نه ببین ایثارگر است یا نه. این بنده خدا نماز شبش ترک نمی شود، خیلی آدم اخلاقی ای است. ببین آیا ایثارگر است یا نه، ببین آن موقعی که منافع خودش با منافع دیگران کنار هم قرار می گیرد حاضر است از منافع خودش به خاطر دیگران بگذرد یا نه؟ ایمان به ایثار است، آنقدر با تقواها و نماز شب خوان ها و مسجدی و صف اولی هایی هستند که یک روز هم جبهه نرفتند. خب چرا نرفتی؟ نتوانست از جان خودش بگذرد برای مردم، نه برای خدا و پیغمبر صلی الله علیه وآله، بلکه برای مردم؛ بالاخره اینها امت اسلامی هستند. من بروم جانم را بدهم و عده دیگری جان ندهند، به این می گویند ایثار.

جریان اصلاحات را شما نگاه کنید، زمان جبهه جنگ نمی رود، در سیل و زلزله و... دخالت نمی کند. همین الآن در کوت عبدالله بچه های جهادی و بسیجی باید تا سینه بروند در فاضلاب 3 روز کار کنند لوازم مردم را از خانه هایشان بکشند بیرون. خب این خانه چند روز دیگر زیر آب بماند می ریزد و از بین می رود. خب این مردم هستند دیگر اگر قرار است به اینها رسیدگی شود. روز سوم  یا چهارم تازه استاندار با یک قایق رفته داخل منطقه! تو روز اول باید آنجا باشی. قوه قضاییه باید ورود کند تمام مسئولین استان خوزستان که در مسئله فاضلاب این مناطق مقصر هستند همه شان را مجازات کند. فساد در روی زمین یعنی چه؟ می گوییم ما سالن درست کردیم بروید در سالن، می گوید تمام زندگی من این خانه 40 متری ام است، اگر من بروم و همین 4 تا تیکه جنس را هم ببرند من دیگر زندگی ای ندارم. خب این ظلم و فساد است دیگر. یک مسئولی که وظیفه اش است رسیدگی نکند و بگذارد تبدیل به یک فاجعه شود. خب این ظلم است. من قاضی نیستم ولی باید با اشدّ مجازات برخورد شود. ما دستور به ایثار داریم، بعد یک عده ای که الآن می آیند مقابل ایثارگران و شهدا و انقلابی ها قد عَلم می کنند، حاضر نیستند وظیفه اصلی قانونی خودشان را انجام دهند در قبال مردم. خب این جنایت و ظلم است.

ایثار در عین نداری هنر است

امام صادق علیه السلام می فرماید مؤمن کسی است که اَلْبَرَرَةُ بِالْإِخْوَانِ فِي اَلْعُسْرِ وَ اَلْيُسْرِ: به برادر مؤمنش یاری کند، نه وقتی که دارد، نه وقتی که حالش خوب است و به او خوش می گذرد؛ هم در زمان دارایی اش و هم در زمان نداری اش. اینکه کسی باید برای برادر مؤمنش قدم بردارد، این علامت ایمان است نه کسی که دارد بدهد. شخصی نزد امام معصوم می گوید من مشکلات زیاد دارم از جهت فقر، حضرت می فرماید برو صدقه بده، می گوید آقا من فقیر هستم خودم نیازمند هستم می گویی صدقه بدهم؟ خدا در صدقه این برکت را گذاشته است، همان مقداری را که کم داری را اگر بدهی خدا به تو برکت می دهد. چرا خدا به کسی که ندارد صدقه بدهد برکت می دهد؟ چون این پول و دارایی و دادن ها برنامه است برای اینکه مؤمن ایثارگر بار بیاید. آن کسی که دارد بدهد هنر نکرده است، آن کسی که ندارد بدهد ایثار کرده است و اگر کسی ایثار کند هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ(الرحمن 60)؟ خدا به او پاداش میدهد.

ألمُؤثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِم فى حالِ العُسرِ. امام صادق علیه السلام میفرماید مومن کسی است که دیگران را بر خودش ترجیح دهد وقتی ندارد و سختش است. كذلك وصفهم اللّه فقال وَ يُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ اَلْمُفْلِحُونَ. بعد می فرماید فازوا و اللّه و افلحوا، می فرماید این کسیکه دیگران را بر خودش ترجیح می دهد والله رستگار می شود.

عَامِلْ سَائِرَ النَّاسِ بِالْإِنْصَافِ وَ عَامِلِ الْمُؤْمِنِینَ بِالْإِیثَار. غايَةُ المَكارِمِ الإِيثارُ. خداوند می فرماید با یهود و نصاری منصفانه عمل کنید اما با مؤمنین با ایثار. این ویژگی حضرت زهرا سلام الله علیها یکی از ویژگی هایی است که خدا دستورش را به همه ما داده است؛ منتهی زمان حضرت زهرا سلام الله علیها تنها کسی که ایثار کرد ایشان بود. جان خودش را گذاشت، آبروی خودش را گذاشت، ارزش و جایگاه اجتماعی خودش را گذاشت، دختر رسول الله صلی الله علیه وآله اگر می ماند تا بود احترام داشت، ولی از احترامش گذشت و آمد بیرون فریاد زد. هر کس و ناکسی آمد گفت فاطمه بس است دیگر، دختر طلحه هم آمد گفت فاطمه بس است چقدر گریه می کنی، برای شما که دختر پیغمبر هستی زشت است. این یعنی چی؟ این یعنی حضرت زهرا سلام الله علیها ایثارگرانه از آبرو و جایگاهش گذشت.

فاطمیین چه کسانی هستند؟

اگر ما محبت به صدیقه کبری سلام الله علیها داریم باید مثل فاطمه اطهر سلام الله علیها عمل کنیم. بعد اگر این شد چه می شود؟ می شویم جزو یاران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در آخرالزمان که در روایات دارد کانوا فاطمیین. روایت دارد یک عده ای فاطمیین هستند، نه اینکه سینه زنان حضرت زهرا سلام الله علیها هستند. حضرت زهرا سلام الله علیها آنقدر سینه زن دارد که نه جبهه رفته، نه دفاع از حرم اهل بیت رفته، نه در سیل و زلزله و... غیره، نه قدمی برای رفاه مردم برداشته است. فاطمی کیست؟ کسی که شیوه و روشش عین فاطمه زهرا سلام الله علیها باشد، ایثار. این هم تمرین کردنی است، از همین الآن باید شروع کنیم. به چه چیزی علاقه داری؟ به همان چیزی که علاقه داری ـ انفقوا مما تحبون ـ ببین می توانی بگذری؟ این را باید تمرین کرد، چون حب دنیا اینجوری نیست که دعا کنیم خدایا حب دنیا را از دل ما بردار و خدا هم بگوید چشم، تو چقدر خوب هستی، یک کاری می کنم تو از همه چیزت بگذری، نه اینجوری نیست.  

یک کسی رفته بود جانش را بدهد تا این مردم و کشور و نظام حفظ شود، حالا یک چیزی هم به او دادند تا بزند به یک زخم زندگی اش، می برد بین محرومین پخش می کند، به این می گویند ایثار. آن وقت روایات ما اگر بگوید این شهید فاطمی است آدم می گوید به خدا قسم همینجوری است. رزمنده ای بود که زمان جنگ که وقتی وارد منطقه شد، تدارکات گردان لباس رزم به او داد نمی گرفت، می گفت ما آمدیم جانمان را بدهیم برای انقلاب و نظام، حالا این نظام برای ما لباس بدهد! می رفت گمرک تهران لباس و پوتین را می خرید و هیچ وقت در تدارکات پیدایش نمی شد. اصلاً خودش را نمی بیند، به این بگویند کانوا فاطمیین درست است. به منی که گریه کنم برای روضه های حضرت زهرا سلام الله علیها ولی روحیه من روحیه ایثار فاطمی نباشد، جایی که حق است از همه چیز خودم بگذرم که نمی گویند فاطمی. نوجوانان اگر می گویید امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بیاید ما یارش می شویم، از الآن باید تمرین کنید. اگر سن شما به سن من برسد ایثار کردن دیگر خیلی سخت می شود، مگر در سن ما کسی می تواند از مال خودش به راحتی بگذرد؟ مگر اینکه در جوانی اش اهل ایثار بوده باشد و الا پا به سن بگذارد آدم اهل ایثار نمی شود.

فاطمه اطهر سلام الله علیها همین یک درس را به ما بدهند و ما سعی کنیم همین یک درس را در خودمان تمرین کنیم خودش بزرگترین درس است. آن وقت اگر خدا ببیند تو از نفست گذشتی، همه چیز را برای تو بسیج می کند. خدا به تو عزتی می دهد که به فاطمه اطهر سلام الله علیها این عزت را داد که به هیچ کسی این عزت را نداد.