گریه بر اهلبیت به قلب حیات می بخشد؛ انقلاب و دفاع مقدس را اهل اشک پیش بردند

در سالگرد شهادت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) به روایتی، مراسم عزاداری هیئت محبین اهلبیت(ع) قم جمعه ۴ مرداد ۹۸ با سخنرانی حجت الاسلام حاج احمد پناهیان در مقتل الشهدای فاطمیه(س) برگزار شد.

حرف امام فصل الخطاب است

یکی از نقشهای امام در جامعه هدایت دین در جامعه است. یعنی تعریف درست از دین؛ اینکه چگونه دین باعث هدایت مردم میشود،‌ نیازمند امام جامعه است. باید امامی باشد تا قرآن را تفسیر و تأویل کند، مصداقها را تعیین و احکام را تبیین کند. دین مدیریت لازم دارد، و الا هرکسی هرچیزی مطابق گمان و میل خودش از دین برداشت میکند و به مردم القا میکند. کسانیکه در زمان ائمه به ایشان ایراد میگرفتند، افراد بی دین نبودند،‌ اتفاقا مدعی دینداری بودند، اما میگفتند دین آن چیزی است که ما می فهمیم.

نقش امام در جامعه در هدایت دین نقش کلیدی و حساسی است. امام باید مدیریت کند که دین چگونه مردم را هدایت کند. عالم زیاد است؛ اختلاف هم بین علما هست، اشکالی هم ندارد. این اختلاف باعث رشد علمی و عقلی در فضای اندیشه دینی میشود و لازم است. اما جامعه یک فصل الخطاب لازم دارد و آن هم امام است: فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَكُمْ. این اصل هنوز در جامعه ما آنطور که باید جا نیفتاده است؛ حتی بین حزب اللهی ها. در چهل سال انقلاب حرف ولایت خیلی اوقات حرف‌ آخر نبوده. همین قعطنامه ۵۹۸ نمونه بارز آن. تمام فقهای شیعه اتفاق نظر دارند که جنگ و صلح بدست امام جامعه است. حضرت امام(ره) میگفت جنگ باید ادامه پیدا کند. چه کسانی خلاف نظر امام(ره) قطعنامه را به کشور تحمیل کردند؟‌ چقدر از اهل علم در همین قم مستقیم و غیرمستقیم به ادامه جنگ اعتراض داشتند.

آقای روحانی تصریح کرد ماهها با نزدیکان صدام نامه نگاری و نشست و برخاست داشتیم، و سرانجام صدام را مجاب به پذیرش صلح کردیم،‌ و با این کار کشور را نجات دادیم! پس نقش امام در این میانه چیست؟ امام(ره) هم مجبور به پذیرش قطعنامه شد، چون امام(ره) با همین سیاستمداران جنگ را پیش می برد. وقتی همه توافق نظر بر پذیرش قطعنامه داشتند، امام(ره) هم مجبور به پذیرش قطعنامه شد. امیرالمومنین(ع) هم وقتی در میدان جنگ مورد فشار سربازانش قرار گرفت، مجبور شد به مالک دستور عقب نشینی بدهد.

اما چرا نظر مسئولین ما با نظر حضرت امام(ره) انقدر فاصله داشت؟ چرا مسئولین ما انقدر با امام(ره) اختلاف نظر و عقیده داشتند؟ رَأْيِي لَكُمْ تَبَعٌ. اگر کسی تابع امام باشد، نظرش همان نظر امام خواهد بود. الان هم همینطور است. خاتمی نامه نوشته که اجماعی در جهان تشکیل دهیم که جنگی علیه ایران نشود! واقعا چه کسی جرأت جنگ با ایران را دارد؟ حتی ترامپ دیوانه هم چندین بار گفته من با ایران جنگ ندارم. البته این یک حرف سیاسی است، اما این احتمال هم وجود دارد جریان اصلاح طلب انقدر احمق باشد. نفتکش انگلیس با یک هلی برن ساده توقیف شد، هیچکس جرأت نکرد اعتراض کند.

فصل الخطاب در جامعه کلام و نظر امام است. خصوصا امور کلیدی و مهم مثل جنگ و صلح. به حضرت امام(ره) چیزی تحمیل شد که خلاف نظر ایشان بود. سطح فهم سیاسی مردم و مسئولین در همین حد بود. البته امروز هرکاری کردند نتوانستند جام زهر دیگری به رهبرانقلاب تحمیل کنند. به برکت ولایت سطح و درک دینی و سیاسی مردم بالا رفته. سی سال گذشت تا جامعه به این سطح درک رسید. کاش حوزه علمیه به مردم و جامعه برای بالارفتن فهم و درک دینی و سیاسی بیشتر کمک میکرد.

امام رضا(ع) در طول امامتشان چه در مدینه و چه در خراسان برای بالارفتن سطح فهم و درک دینی و سیاسی مردم تلاش کردند. اگر همین اصل که فصل الخطاب حرف امام است بین مردم ما جا بیفتد، در انتخابات نتایج دیگری رقم خواهد خورد. در بحث مذاکرات هم رهبرانقلاب با دیپلماسهایی کار را پی می برد که عمیقا به نظر و رأی رهبرانقلاب اعتقاد ندارند. میگویند ما راهی جز مذاکره نداریم و جنگ هم میشود. ألإمام عالِمٌ بِالسِّیَاسَهِ مُسْتَحِقٌّ لِلرِّئَاسَهِ. اگر ما کسی قوی تر از رهبرانقلاب در زمین مدیریت سیاسی داشتیم، او را در این جایگاه قرار میدادیم. کسی که دین را میشناسد، میتواند مدیریت امت را هم بخوبی برعهده بگیرد:. امیرالمومنین(ع): مَن ساسَ نَفسَهُ أدرَكَ السِّياسَةَ. کسیکه توانست خودش و نفسش را مدیریت کند،‌ جامعه را هم میتواند مدیریت کند.

گریه بر اهلبیت به قلب حیات می بخشد؛ انقلاب و دفاع مقدس را اهل اشک پیش بردند

وزیر بهداشت اگر دین شناس نیست، چرا در مورد مجالس ذکر و توسل اظهار نظر میکند؟ میگوید «ما یک ولادت بیشتر از وفات داریم، و این یعنی نشاط باید غلبه پیدا کند بر مصیبت، اما ما دوست داریم ضجه و ناله کنیم!». اولا وفات نه، شهادت. دوما این گریه و ناله ها دل را زنده میکند. کاش شما کمی از دنیا و خواسته های نفس دست می کشیدید و به جبهه ها میرفتید تا ببینید کسانیکه در مجالس اهلبیت ناله میکنند چه شور و نشاط و قدرتی دارند، که هشت سال جنگ را پیش بردند. اینها کشور را حفظ کردند یا شما؟ گریه بر اهلبیت به قلب حیات میبخشد. کسی افسرده میشود و به بن بست میرسد که دلش با مجالس لهو و لعب و موسیقی و غیره خراب و اسیر شده است. یک آمار ساده بگیرید، ببینید کسانیکه افسردگی دارند، مریدان اهلبیت هستند یا اهل لهو و لعب و مجالس موسیقی؟ اگر مثال میزنید درست مثال بزنید، نه کوته فکرانه و کودکانه حرف بزنید و نظر بدهید.

مگر چند درصد مردم ما به مجالس ذکر و روضه مقید هستند؟ هر از چندگاهی یکنفر در این باب حرف نسنجیده ای میگوید. بروید ببینید چه کسانی اهل افسردگی و خودکشی هستند؟ از چه طیفی هستند. دل مرده شما و امثال شما هستید که نمیتوانید بفهمید اشک در مجالس اهلبیت با قلب و روح چه میکند. لا حیاة الا بالدین. اگر دین به بشر حیات و نشاط و توان میدهد تا بتواند بشریت با به عالیترین درجات کمال برساند، این دین اصل و ریشه اش امام جامعه است. با اشک و توسل و ارادت به امام قلب انسان حیات پیدا میکند. البته این مطلب خیلی فراتر از درک و شعور شماست، که جز دستورالعملهای غربی به چیز دیگری اعتقاد و ایمان ندارید.

مَا مِنَّا إِلَّا مَقْتُولٌ أَوْ مَسْمُومٌ. ائمه ما فوت نکرده اند. مطالبه حق و خون امام، چه قدرتی به زینب کبری(س) داد. هیچکس باندازه زینب کبری(س) زجر نکشید، آیا زینب کبری(س) افسرده شد؟ در اوج قدرت مقابل یزید تمام قد ایستاد: والله لا تمحُو ذکرنا. امام صادق(ع) فرمود اشک و توسل شما به اهلبیت نعمت الهی بر شماست. کسی از نعمت الهی افسرده میشود؟ این اشک ۱۴۰۰ سال است اسلام و شیعه را زنده نگهداشته. حضرت امام (ره)فرمود این روشنفکرها اگر درک میکردند خاصیت مجلس عزاداری چیست خودشان بیشتر از همه عزاداری میکردند(بخاطر اهداف سیاسی شان). یک انسان دل مرده اصلا نمیتواند بر امام حسین(س) گریه کند!

این کشور و انقلاب هرچه دارد از اشک و ناله و مجالس اهلبیت دارد. قیام ۱۵ خرداد و هشت سال جنگ تحمیلی را ما فراموش نمیکنیم. همه مدیون تأسی صبح و شب رزمندگان به مجالس اهلبیت بود. ما اهل اشک هستیم، اشکی که افسردگی مردم جهان را از بین میبرد! حماسه اربعین را ببینید.

دنیاپرستی مانع پذیرش حق

امام رضا(ع) بدرستی فرمودند: اِنَّ الاِمامَةَ زِمامُ الدّین. این امام است که باید زمام مدیریت دین را در جامعه بعهده بگیرد. وَ نِظامُ المُسلِمینَ. امام جامعه مسلمین را نظم میبخشید. اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوي‏(مائده 8). اگر دین مهارش دست امام نبود این قدرت را نداشت که به جامعه اسلامی انسجام ببخشد، و اقشار مختلف جامعه را رشد و تعالی ببخشد. در جامعه زمان امام رضا(ع) این مطالب جاافتاده بود، اما همتی برای جامه عمل پوشاندن به این فرمایشات نبود.

مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ يَأْتِكُمْ هَلَكَ. هرکس دنبال ولایت رفت نجات پیدا میکند، اما اگر مرجع تقلید هم باشد و از ولایت جدا شود هلاک میشود. چون ائمه إِلَى اللَّهِ تَدْعُونَ. صَلاحُ الدُّنیا وَ عِزُّ المُؤمِنینَ. صلاح دنیا و عزت مردم بدست امام است. ۱۴۰۰ سال دوری مردم از امام ما را به جایی رسانده که خادم حرم امن خدا دستمایه کفر شده است.

چرا مردم امام رضا(ع) را تنها گذاشتند؟ حق را درک نمیکردند؟ خیر، مشکل هواپرستی و دنیاپرستی مردم بود که مانع پذیرش حق میشد: وَ أَکْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ کارِهُونَ(مومنون 70). دستیار ویژه رییس جمهور در همایش ملی مشاهیر کردستان، پیام دوپهلوی رییس جمهور را خواند. بلندکردن پرچم کرد و کردیت. کمتر از دوهفته بعد از این همایش، فرمانده سپاه پیرانشهر به شهادت رسید. کسیکه سخنان رهبرانقلاب را از تلویزیون از اول تا آخر ایستاده تماشا میکرد! اهل تسنن هم بود. در همین همایش مشاهیر کردستان سخنرانی کرده و گفته یکی از درخواستهای ما این است که ما باید حق داشته باشیم در سیاستهای کلان نظام نظر دهیم. سیاستهای کلان نظام بدست ولی فقیه است. حتی رییس جمهور هم نمیتواند در این امور دخالتی داشته باشد. حال شما میخواهید این سیاستهای کلی نظام را تعیین کنید؟!

امام رضا(ع) چرا کشته شد؟ بخاطر همین مواضع محکم در مورد نقش و جایگاه امام در جامعه. مردم میفهمیدند که پایه های حکومت مامون سست است؛ که اگر نبود امام رضا(ع) را جانشین خود نمیکرد. صرف وجود امام رضا(ع) در مدینه انقدر حکومت مامون را تهدید میکرد که او را به مرو کشاند. اگر مردم یک قدم برمیداشتند کار تمام بود. امام رضا(ع) غریب تر از پدرشان و پدرانشان بودند. امام رضا(ع) تا یک قدمی حکومت پیش رفتند، اما مردم قدم آخر را برنداشتند.