جلسه ششم رمضان ۹۸ - میفرماید اگر بفهمم بنده ام دوست دارد مخلص باشد و فقط برای من بندگی کند، و تمام میل و رغبتش جلب رضایت من باشد، خودم مدیریت امور زندگی اش را بدست میگیرم، و در این راه ثابت قدمش میکنم و وسیله تقربش را به خودم فراهم میکنم. این حدیث قدسی یک گنج تمام عیار است. خیلی امیدوارکننده است.
جلسه ششم مراسم ماه مبارک رمضان هیئت محبین اهلبیت(ع) یکشنبه 22 اردیبهشت ۹۸ در آستان امامزاده علی بن جعفر(ع) قم در کنار مزار شهدا با سخنرانی حجت الاسلام احمد پناهیان برگزار شد.
اخلاص پله اول عبودیت
إنّ الإمام بعدي ابني عليّ، أمره أمري، و قوله قولي، و طاعته طاعتي؛ و الإمام بعده ابنه الحسن، أمره أمر أبيه، و قوله قول أبيه، و طاعته طاعة أبيه؛ ثمّ سكت، فقلت له: يابن رسول اللّه، فمن الإمام بعد الحسن؟ فبكى بكاء شديدا ثمّ قال: إنّ من بعد الحسن ابنه القائم بالحقّ المنتظر، فقلت له: يابن رسول اللّه و لم سمّي القائم؟ قال: لأنّه يقوم بعد موت ذكره و ارتداد أكثر القائلين بإمامته. امام جواد(ع) در این روایت میفرمایند در آخرالزمان یاد امام زمان(عج) بین مردم فراموش میشود و اکثر آنهایی که قائل به امامت حضرت هستند مرتد میشوند.
فقلت له: و لم سمّي المنتظر؟ قال: لأنّ له غيبة تكثر أيّامها و يطول أمدها، فينتظر فرجه المخلصون. امام جواد(ع) میفرماید مهدی(عج) به منتظر نامیده شد برای اینکه در طول غیبت ایشان این مخلصین هستند که انتظار فرج ایشان را میکشند. لازم نیست خیلی دقت بکنیم، کافیست کمی با زندگی شهدا و رزمندگان آشنا شویم. مخلص ترین بندگان خدا بودند. شهدا عاشق خدا بودند که اخلاص آنها را توانستیم بفهمیم. وقتی خلوص ایجاد شد، خیلی صفات و فضائل در وجودشان متبلور میشود. ایثارگر میشوند. چون بدنبال جلب رضایت خدا بودند. بالای سنگر فرماندهی می نوشتند یا حسین فرماندهی از آن توست.
لأنّ له غيبة تكثر أيّامها و يطول أمدها، فينتظر فرجه المخلصون، و ينكره المرتابون، و يستهزىء بذكره الجاحدون، و يكذّب فيها الوقّاتون، و يهلك [فيها] المستعجلون، و ينجو فيها المسلّمون. ما آرزو داریم جزو لشکر امام زمان(عج) قرار بگیریم، که ویژگیها و شرایطش مشخص است. اما اگر بخواهیم جزو لشکر امام هم نباشیم، اما جزو منتظرین ایشان باشیم، شرطش داشتن اخلاص است. این حداقل است.
کسیکه دینش خالص لله است برای اقامه امر خدا تمام هم و غمش را مصروف میدارد. اقامه امر خدا بوسیله ظهور حضرت حجت(عج) اتفاق می افتد. لذا مخلصین هستند که منتظر حضرت هستند. و الا منافقین که منتظر دولت کریمه نیستند. شکر نعمت یعنی نعمت خدا را سر جای خودش استفاده کنیم. شکر عبادت این است که مخلصانه باشد.
جنایت مجدد عربستان در سایه سکوت امت اسلام
ما برای چه انقلاب کردیم، و هزینه دادیم و داریم میدهیم؟ در یک دوره ای نسبت به پشتیبانی نکردن از افغانستان، حضرت امام(ره) موضع بسیار روشن و محکم گرفتند: ما برای اقامه اسلام به جنگ با اسلام برویم؟ جمهوری اسلامی برای اقامه اسلام شکل گرفته. اسلام به ما میگوید از افغانستان، پاکستان، فلسطین و سایر کشورهای اسلامی حمایت کنیم.
مشخص است عربستان سیلی لازم را از کشورهای اسلامی نخورده، که دوباره در قطیف ۸ نفر را به شهادت رساند. امت اسلامی سیلی برخورد لازم را با عربستان نداشتند. اگر فریادهای خونخواهی این شهدا بلند بود، عربستان جرات نمیگرفت دوباره در قطیف جنایت کند. عربستان تمام دلگرمی اش آمریکاست. آمریکا انقدر میترسد که ناوش را که به خلیج فارس آورده، چندبار اعلام کرده ما قصد جنگ نداریم. از ترس! یکی از سیاستهای محوری آمریکا مراقبت و آمادگی برای تقابل نظامی با ایران است. دو سیاست دیگرش عبارتند از فشار همه جانبه اقتصادی و انزوای سیاسی ایران. این آمریکای بزدل به عربستان میگوید شما باید ۴۵۰ میلیارد دلار به من بدهید تا امنیت شما را تامین کنم.
منافق ترسوست. منتظر واقعی بقیه الله(عج) مخلصین هستند. اللهم عجل لویک الفرج را خیلی ها میگویند، اما همه منتظر مهدی فاطمه(عج) نیستند. آن کسیکه بجز خدا و حاکمیت امر خدا در عالم آرزویی ندارد، و همه هم وغمش را برای این امر گذاشته، این انسان منتظر است. اگر نتوانستیم جزو لشکر امام زمان(عج) باشیم، لااقل منتظر امام باشیم. اخلاص نهایت دینداری نیست، اولین قدم است. انتظار حداقل وظیفه ماست. اگر منتظر نباشیم پس برای چه داریم زندگی میکنیم؟!
کافیست محبت خدا را طلب کنیم
در حدیث قدسی از رسول خدا(ص) نقل است: لا اطلع علی قلب عبد فاعلم فیه حب الاخلاص لطاعتی لوجهی و ابتغاء مرضاتی الا تولیت تقویمه و سیاسته. خدای متعال میفرماید اگر من بفهمم بنده ام دوست دارد که مخلص باشد و فقط برای من بندگی کند، و دوست دارد تمام میل و رغبتش جلب رضایت من باشد، من مدیریت امور زندگی اش را بدست میگیرم، و در این راه ثابت قدم و قوی اش میکنم و وسیله تقربش را به خودم فراهم میکنم.
و من اشتغل فی صلاته بغیری فهو من المستهزئین بنفسه مکتوب اسمه فی دیوان الخاسرین. میفرماید کسیکه وقت نماز با من سخن میگوید اما دلش جای دیگری است، خودش را مسخره کرده. چنین کسی نمازش در دیوان خسران زده ها ثبت میشود. ایاک نعبد میگوید، اما دلش را به مدیریت غیر من خوش کرده است. یک عمر نماز خوانده، اما نمازش پذیرفته نمیشود. این خسران آشکار است. هرکاری انجام داده نابود میشود. اگر سر نماز دلمان جای دیگری باشد، نمازمان روی هواست. از آن طرفش همینکه دلمان بخواهد مخلصانه خدا را بندگی کنیم، خدا خودش وارد میدان میشود تا ما را به این درجه برساند.
این روایت خیلی کاربردی است، بخصوص برای انسانهای ضعیف مثل من. خیلی امیدوارکننده است. کافیست دوست داشته باشیم که دنبال جلب رضایت الهی باشیم. نمیشود دوست داشته باشیم هم خدا از ما راضی شود و هم بنده خدا از ما راضی شود: امیرالمومنین(ع) فرمود كما أنّ الشَّمسَ و اللَّيلَ لا يَجْتَمِعانِ، كذلكَ حُبُّ اللّه ِ و حُبُّ الدُّنيا لا يَجْتَمِعانِ. برای رسیدن به این امر باید در خانه خدا ناله بزنیم.
برای فرار از گناهان، تا جایی که در توانمان است از گناه دور شویم. میل باطنی و قلبی مان به گناه را هم خدا از بین خواهد برد. این حدیث قدسی یک گنج تمام عیار است. خدایا کاری کن که من عاشق این باشم که تو را از خودم راضی کنم، عاشق این باشم که هرکاری میکنم بخاطر تو باشد. دلم را عوض کن. وقتی دلم را عوض کردی، خودت مدیریت و سرپرستی دلم را برعهده بگیر.
خداوند مدیریت زندگی شهدا را بعهده گرفت که آنها توانستند بصورت جهشی به این مقامات بالا رسیدند. در وصیتنامه ها و دستنوشته هایشان این موضوع قابل درک است. فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْري(لیل 7). این علاقه به خدا کار را آسان میکند و مقصد را نزدیک. خدا اول باید قلب ما را اصلاح کند و علایق ما را جهت دهد. شاید شائبه های شرک در دل ما نهفته باشد، اما هنوز محبت امام حسین(ع) در دلمان باقی مانده است. همین است که ما را در خانه مناجات خدا در این شب ها نگه داشته است.
نام
پست الکترونیک
* کد امنیتی
* نظر