بخاطر دنیا بدنبال لبخند یزید نروید

مراسم عزاداری عاشورای حسینی هیئت محبین اهلبیت(ع) قم با سخنرانی حجت الاسلام حاج احمد پناهیان پنجشنبه 29 شهریور ۹۷ در سالن ۹دی ناحیه بسیج امام رضا(ع) برگزار شد.

فریاد حسین(ع) را به گوش عالم برسانیم

امروز بیشتر از بحث درباره شخصیت اباعبدالله(ع)، باید کلام امام را بررسی کنیم و فریاد حسین(ع) را به گوش عالم برسانیم. باید برای اقامه عاشورا عاشورا بپا کنیم. برای قتل اباعبدالله(ع) تسلایی وجود ندارد.

امام حسین(ع) در اوج دردها و داغ ها، هدف خود را فراموش نمیکند: خرجت لطلب اصلاح فی امه جدی. کدام اصلاح؟ بفرموده پیغمبر(ص) در جهت تغییر سلطان جائر ظالم باید اقدام کنیم، و الا در جهنم همراه او خواهیم سوخت:من رأی سلطانا جائرا مستحلا لحرام اللَّه او تارکا لعهداللَّه مخالفا لسنة رسول‌اللَّه فعمل فی عباداللَّه بالاثم والعدوان ثمّ لم یغیّر علیه بقول و لا فعل کان حقا علی اللَّه أن یدخله مدخله.

برای اباعبدالله(ع) خیلی دردآور است که جامعه اسلامی از یک روزنه چند بار آسیب ببیند. امام حسین(ع) در ساعات آخر روز عاشورا خطاب به کوفیان فرمود عباد الله اتقوا الله و کونوا من الدنیا علی حذر، فان الدنیا لو بقیت علی احد او بقی علیها احد لکانت الانبیاء احق بالبقاء و اولی بالرضا و ارضی بالقضاء، غیر ان الله خلق الدنیا للفناء، فجدیدها بال، و نعینها مضمحل، و سرورها مکفهر، و المنزل تلعة، و الدار قلعة فتزودوا فان خیر الزاد التقوی، و اتقوا الله لعلکم تفلحون. میفرماید دنیا اگر ماندنی بود، برای انبیاء و اولیاء مستحق تر بود که در دنیا بمانند. پس تقوا پیشه گیرید که بهترین توشه برای آخرت تقواست. این آیه قرآن باید با خون اباعبدالله(ع) امضا شود تا ماندگار شود.

حسینی بودن به قمه زدن نیست، مرام حسینی میخواهد

تقوا چیست؟ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ(آل عمران 102). تقوا یعنی ایستادن پای امر امام حق. حسین(ع) برای اصل دین و تقوا جان خود را فدا کرد. اگر مقابل خواسته های مستکبرین سر خم کنیم، عزادار حسین(ع) و پیرو او نیستیم. به نخست وزیر انگلستان نامه مینوسید که به داد شیعه برسد. اسم خود را کربلایی میگذارید؟ حسینی بودن با قمه زدن نشان داده میشود یا با اطاعت امر و مرام حسین(ع)؟ از اوباما برای کمک به شیعه کمک میطلبید؟! مگر آمریکاییها نگفتند مشکل اصلی ما با جمهوری اسلامی ایران اسلام علی(ع) است؟ شیعه لندنی باید هم عبد یزید باشد و از یزیدیان کمک بخواهد. آمریکا و انگلیسی که داعش را ایجاد و تجهیز کردند.

برخی ابا دارند صریحا علیه آمریکا موضع بگیرند. مثل کسانیکه رسما علیه یزید موضع نگرفتند، و صبر کردند ببینند دعوای بین حسین(ع) و یزید به کجا میرسد! قاتلین حسین(ع) که فقط شمر و سنان نبودند. آنها که مردند و به جهنم رفتند. امام حسین(ع) عصر عاشور به فرزندش سجاد(ع) فرمود یا وَلَدی یا عَلیّ وَاللهِ لا یَسْکُنُ دَمی حَتّی یَبْعَثَ اللهُ الْمَهدیَّ فَیَقْتُلَ عَلی دَمی مِنَ الْمُنافِقینَ الْکَفَرَةِ الْفَسَقَةِ سَبْعینَ اَلْفاً. ما داریم این هفتاد هزار نفر را شناسایی میکنیم، حواستان باشد! موجیم که آسودگی ما عدم ماست. ما از خون حسین(ع) نخواهیم گذشت: ابد والله ما ننسی حسینا. بگذارید بانگ انا المهدی بلند شود، اولین کسانیکه به امر امام گردن شما منافقین را خواهیم شکست ما هستیم. ما برای انتقام نفس میکشیم. همه عالم این را بدانند.

بخاطر دنیا بدنبال لبخند یزید نروید

حسین(ع) زنده است، و ما حسینی ها تا انتقام خون امام شهیدمان را نگیریم آرام نخواهیم شد: اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً. ما تا کاری که امام حسین(ع) شروع کرد را تمام نکنیم، از پا نمی نشینیم. امام سجاد(ع) با امید و انگیزه انتقام بعد از کربلا زندگی کرد. مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً(أسراء 33).

المغرور من غرته والشقی من فتنته. امام خطاب به لشکر کوفیان فرمود کسی فریب خورده است که از دنیا فریب بخورد. مسئول مملکت حسینی بشنو! بخاطر دنیا دنبال لبخند یزید نرو. انقدر رهبرانقلاب را نرنجانید. وقتی میگوید دنبال رابطه با آمریکا نباشید، دو روز بعد نگویید راه ما راه مذاکره و گفتگو است. در زمان جنگ که رزمندگان در جبهه ها میجنگیدند و تکه تکه میشدند، دنبال مذاکره و نامه نگاری با صدام بودند. مردم ما از این جریانات خبر نداشتند، و الا امام(ره) جام زهر نمی نوشید. بچه های ما را در اردوگاهها تکه تکه میکردند، از این سو عده ای دنبال معامله و مذاکره با صدام خون آشام بودند. دیدیم بعد از امضای پیمان نامه، صدام عهد خود را شکست و تا جاده اهواز پیش آمد. این بار هم رزمندگان بودند که جلو او ایستادند، نه کسانیکه با صدام پیمان بسته بودند. اعتماد به یزید و تنها گذاشتن حسین(ع)، کربلا و عاشورا را پیش آورد.

انتخاب حسین(ع) شمشیر است نه گفتگو

أَلاَ فَلَعْنَةُ اَللَّهِ عَلَى اَلنَّاكِثِينَ اَلَّذِينَ يَنْقُضُونَ اَلْأَيْمانَ بَعْدَ تَوْكِيدِها وَ قَدْ جَعَلُوا اَللَّهَ عَلَيْهِمْ كَفِيلاً أَلاَ وَ إِنَّ اَلدَّعِيَّ اِبْنَ اَلدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ مِنَّا بَيْنَ اِثْنَتَيْنِ بَيْنَ اَلسَّلَّةِ وَ اَلذِّلَّةِ وَ هَيْهَاتَ مِنَّا الذله. امام حسین(ع) بین مرگ و قبول بیعت قرار نگرفت. این حرف غلط است. امام بین دوراهی شمیر و مبارزه، و پذیرش بیعت و ذلت بود که مبارزه را انتخاب کرد. امروز هم ما بین مبارزه و پذیرش صلح با دشمن ایستاده ایم. مرگی مقابل ما وجود ندارد. شهادت مرگ نیست: وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا في‏ سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ(آل عمران 169). حیات جامعه به جهاد و شهادت است. حسین(ع) نمرد؛ او زنده است.گریه و روضه فقط برای ثواب نیست؛ ما با مجالس روضه حیات پیدا میکنیم.

يَأْبَى اَللَّهُ ذَلِكَ وَ رَسُولُهُ وَ اَلْمُؤْمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَابَتْ وَ أُنُوفٌ حَمِيَّةٌ وَ نُفُوسٌ أَبِيَّةٌ وَ أَنْ نُؤْثِرَ طَاعَةَ اَللِّئَامِ عَلَى مَصَارِعِ اَلْكِرَامِ. امام حسین(ع) فرمود خدا، پیامبران، مومنین و دامنهای پاک ابا دارند از اینکه من حسین از یزید لعین طاعت کنم. دامن که ناپاک شد، ذلت را راحت می پذیرد. مراقب عفت دختران و جوانانمان باشیم.