هدف از اطاعت، تعظیم امامت؛ نه فقط اصلاح امور...

قوام جامعه به اطاعت امر امام است

یکی از باورهای مهم در اثبات ایمان جامعه، باور به رسالت امام جامعه است. هرجا امت اسلام ضربه ای خورده و دچار انحرافی شده از همین نقطه است. کلیت بحث امامت را همه قبول داشته و دارند، اما این کافی نیست. باید به مسئله و جایگاه امامت عمیق تر نگاه کنیم. باید دستورات امام جامعه باید در تمامی امورات جامعه نافذ باشد. اگر امر ولی و دستورات او در جامعه اجرا نشود و زمین بماند و این امر تکرار شود، این بی توجهی به امام در بین امت اسلام به امری عادی تبدیل میشود، و این خطرناک است.
مثلا رسیدگی به حقوقهای نجومی به خاطر این که کار بدی است باید پیگیری شود؟! نه! بلکه به خاطر این که فرمان امام است... بقیه مسائل هم به همین ترتیب...
قوام جامعه به شنیدن و اطاعت امر امام است. اگر امر امام جامعه بین مسئولین و مردم غریب ماند، قدرت و استحکام جامعه اسلامی از بین میرود.

کسی حق ندارد نظر خود را بر نظر امام جامعه ترجیح دهد

امام صادق(ع) در ذیل آیه ۱۱۹ سوره توبه:
💠 يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ 
 میفرمایند صادقین ما اهلبیت هستیم، چون با دشمنان اسلام مبارزه میکنیم، و دین خدا را در جامعه جاری میکنیم. در این آیه تقوای الهی در همراهی با امام جامعه معرفی شده.

خداوند در آیه ۱۲۰ سوره توبه:
💠 ما كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الْأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللَّهِ ولَا يَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ 
 میفرماید کسی حق ندارد میل و نظر خود را بر نظر امام جامعه ترجیح دهد. چون من خدا عمل صالح را اطاعت از امام قرار داده ام. معنا ندارد من میلم را به میل امامم ترجیح بدهم و بگویم من فکر می کنم این درست باشد. آخه بعضی ها می آیند می گویند امام این کار را نکن چون فلان سختی است. مثلاً آمریکا با کشتی ما را تهدید کرده است، مثلاً تحریم ها ممکن است فلج کننده بشود و ... . همیشه سختی های جامعه اسلامی را می آیند بهانه می کنند تا ولیّ را مجاب کنند از میل و نظرش برگردد. اتفاقاً خدای متعال وقتی دم از اطاعت ولیّ امر می زند، اتفاقاً جایی است که سختی و گرسنگی و تشنگی و عصبانی کردنِ دشمن است. انگار که این آیه همین امروز نازل شده است.

هدف از اطاعت، تعظیم امامت؛ نه فقط اصلاح امور...

خداوند در این آیه (۱۲۰ توبه) میفرماید از امام جامعه اطاعت کنید، نه بخاطر اینکه امورات دین و دنیای شما اصلاح شود، بلکه باید از امام جامعه اطاعت کنید و در این طاعت سختی و مشقت بکشید، تا من عمل شما را قبول کنم! تنها در اینصورت است که من عمل شما را قبول میکنم. 

امیرالمومنین(ع) در حکمت ۲۵۲ نهج البلاغه می فرمایند: 
💠 فرَضَ آللّهُ آلاِْيمانَ تَطْهِيراً مِنَ الشِّرْکِ... والطَّاعَةَ تَعْظِيماً لِلاِْمَامَةِ
 خداوند طاعت را قرار داده که امامت را تعظیم کنید. همانطور که روز اول خلقت، به ملائکه دستور داد به آدم سجده کنند، تا نور پنج تن که در پشت آدم قرار داشت تعظیم شوند.
اگر در جامعه اسلامی اطاعت کردن از ولیّ جامعه رایج شد، آنوقت است که امامت تعظیم شده است. مثل زمان جنگ، که رزمندگان امر امام(ره) را زمین نگذاشتند، و هشت سال مردانه جنگیدند.

یاری کردن امام حتی بر جهاد ترجیح دارد

خداوند در ادامه در آیه ۱۲۲ سوره توبه:
💠 ومَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ 
 میفرماید وقتی پیغمبر دستور جهاد داد، همه بسمت میدان حرکت نکنند و پیغمبر تنها نماند. عده ای کنار او بمانند، و بازوی اجرایی او در بلاد اسلامی باشند، چون پیغمبر باید حفظ شود. یعنی خداوند حتی در امر جهاد هم اولویت را به تنها نماندن امام میدهد، و جایگاه امام را از جهاد فی سبیل الله هم بالاتر معرفی میکند. 
دستورات امام در جامعه باید اجرا شود، نه فقط بخاطر اینکه امور جامعه اصلاح شود، بلکه به دلیلی بالاتر و مهمتر، و آن هم اینکه جایگاه امامت تعظیم شود.

مخاطب این آیه  کسانی بودند که مشتاقانه به سمت جهاد می رفتند؛ که علیرغم شوق به جهاد، تعدادی از آنان برای تنها نماندن پیامبر، کنار ایشان بمانند... حال در زمان جنگ، عده ای از این آیه برای توجیه فرار از جنگ استفاده می کردند!

مراقب باشیم امر امام محدود نشود

امیرالمومنین(ع) در آخرین خطبه نهج البلاغه میفرمایند: فقط کوفه برای من باقی مانده است. یعنی تسرّی امر امامت حضرت به کوفه محدود شده بود. مراقب باشیم امر امام جامعه ما به اینجا نرسد.
اگر آیات الهی در تکریم جایگاه پیغمبر(ص) توسط امت اسلام اطاعت میشد، ولایت امیرالمومنین(ع) غصب نمی شد، و فریادهای حضرت زهرا(س) در جامعه بی پاسخ نمی ماند. اگر ما بوسیله اطاعت محض از ولی فقیه، امامت را تعظیم کردیم و دستورات او را در جامعه عملی کردیم، شایستگی درک محضر بقیه الله(عج) را خواهیم داشت. و الاّ ما هم امام زمان(عج) را تنها خواهیم گذاشت، و او را مثل امیرالمومنین(ع) و فرزندش حسین(ع) به مسلخ خواهیم برد.