عاشورا مظهر نفی بیعت و طاعت طاغوت (جلسه ششم) / وحدت و سازش با کسی ممکن است که حاکمیت خدا را پذیرفته باشد، نه با یزید و یزیدیان

حجت الاسلام والمسلمین احمد پناهیان در ششمین جلسه سخنرانی دهه اول محرم ۹۵ هیأت محبین اهلبیت (علیهم السلام) واقع در مصلی قدس قم به ادامه مبحث عاشورا مظهر نفی بیعت و طاعت طاغوت پرداختند.

ما باید خط و جبهه ی خود را در برابر استکبار مشخص کنیم
ما باید خط و جبهه ی خود را در برابر استکبار مشخص کنیم. دشمنی آمریکا و استکبار با اسلام و مسلمانان در طول انقلاب اسلامی و حتی قبل از پیروزی انقلاب واضح و مشخص است. کسی که بعد از این همه دشمنی آمریکا هنوز معتقد به گفتگو و مصالحه با آمریکاست، اگر خائن نباشد، جاهل است و در این جهالتش مقصر است.
«وَ لَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي‌ کُلِ‌ قَرْيَةٍ نَذِيراً فَلاَ تُطِعِ‌ الْکَافِرِينَ‌ وَ جَاهِدْهُمْ‌ بِهِ‌ جِهَاداً کَبِيراً» فرقان 51 و 52
با تأمل در آیات 41 تا 52 سوره مبارکه فرقان متوجه می شویم اصلی ترین و محوری ترین موضوع در داستان انبیا، پیروی امت از کفار و تنها گذاشتن رسولان الهی است. و خداوند با شدیدترین لحن مومنین را از تبعیت کردن از طاغوت برحذر داشته است، و دردناکترین عذابها را برای کسانی که از طاغوت و کفر تبعیت کنند قرار داده است.

بعضی مسئولین ما از خدا هم مهربانتر شده اند!
کسیکه از اطاعت و ولایت رسول خدا سر باز می زند، پیرو هوای نفسش است. خداوند به پیامبر (ص) دستور می دهد برای چنین افرادی دلسوزی نکن. خداوند در مورد این افراد که از اطاعت ولی خدا سرپیچی می کنند، با قهر و غضب سخن می گوید، نه از در مهربانی و نرمش. بعضی مسئولین ما از خدا هم مهربانتر شده اند! می خواهند با نصیحت و سخنان نرم با کفر و ایادی شان سخن بگویند، و آنان را به راه درست هدایت کنند. خداوند می فرماید این افراد از چهارپایان پست ترند، من تمام عالم و هستی و امکانات را آفریدم و در اختیار انسان قرار دادم، تا مرا پرستش و اطاعت کنند. اما باز هم آنها بسمت اطاعت از کفر و طاغوت میروند.

وحدت و سازش با کسی ممکن است که حاکمیت خدا را پذیرفته باشد؛ نه با یزید و یزیدیان
دستورالعمل خداوند در برابر این افراد جهاد و مبارزه است، نه چیز دیگری. وحدت یعنی «واعتصموا بحبل الله جمیعا». وحدت و سازش با کسی است که حاکمیت خدا را پذیرفته باشد. کسی که حاکمیت الهی را قبول ندارد و با آن دشمنی هم می کند، چطور می توان با او به وحدت رسید؟
یزید در نامه ای خطاب به امام حسین(ع) می نویسد گذشتگان ما راه جنگ را پیش گرفتند، و بجز کشته های زیاد از دو طرف ثمره دیگری نداشت. تو بیا و جنگ بپا نکن، و از راه سازش و گفتگو وارد شو. امام حسین(ع) به یزید پاسخی کوتاه و موجز دادند و همان سخن رسول الله (ص) در جواب کفار را دادند:
«وَ إِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ لي‏ عَمَلي‏ وَ لَکُمْ عَمَلُکُمْ أَنْتُمْ بَريئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَري‏ءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ» یونس ۴۱.
طریقه ی برخورد با کفر و ظلم اینگونه است، فریب ظاهر فریبکارانه آنان را نباید خورد.

مهمتر از عزاداری و هدف از نوحه خوانی، آشنایی با هدف والای شهدای کربلاست
این رجز قاسم سیزده ساله است در روز عاشورا:
«انْ تَنْکُرونى فَانَا فرعُ الْحَسَن»: اگر مرا نمی شناسید من پسر حسنم
«سِبْطُ النَّبِىِّ الْمُصْطَفَى و الْمُؤْتَمَن»: نواده پیامبر برگزیده و امین‏
«هذَا حُسَیْنٌ کَالاسیرِ الْمُرْتَهَن»: این عموی من حسین است که مثل اسیر دربندی گرفتار شده
«بَیْنَ اُناسٍ لاسُقوا صوبَ الْمُزَن»: بین مردمی که خداکند از آب باران ننوشند
نوجوانان ما باید با مرام و هدف قاسم بن الحسن(ع) آشنا شوند. سینه زنی و عزاداری خوب است و لازم، اما مهمتر از آن آشنایی با هدف والای قاسم بن الحسن(ع) است.  سخنان و رجزهای امام حسین(ع) و یارانش در کربلا باید بین همه مردم ما رواج داشته باشد. صدا و سیما و نهادهای فرهنگی و تبلیغی ما باید در راه ترویج و تبلیغ این بیانات تلاش و کوشش بیشتری داشته باشند، تا کودکان و بزرگان جامعه با روحیات و اهداف و مرام شهدای کربلا آشنایی کامل پیدا کنند.