کسیکه طاعت خدا و رسول خدا را قبول کند، رشد میکند و قدرتمند و عزیز میشود. جامعه ای که در این راه رشد کرد، دیگر ذلت حکومت یزید را نمی پذیرد. اگر انقلاب ما تا کنون در جهان عزت و قدرت پیدا کرده است، فقط و فقط بخاطر اطاعت امر ولایت است، نه چیز دیگری. چرا برخی مسئولین ما بعد از ۳۷ سال هنوز این را نفهمیده اند?!
حجت الاسلام والمسلمین احمد پناهیان در پنجمین جلسه سخنرانی دهه اول محرم ۹۵ هیأت محبین اهلبیت (علیهم السلام) واقع در مصلی قدس قم به ادامه مبحث عاشورا مظهر نفی بیعت و طاعت طاغوت پرداختند.
بزرگترین منکر، وجود حاکم فاجر است
امر به معروف اگر به میزان عالی اش بخواهد در جامعه اجرا شود، نیازمند یک قدرت و مدیریت حکومتی در جامعه است. یعنی وقتی مدیریت جامعه در اختیار حاکم عادل باشد، آنگاه امر به معروف کردن و نهی کردن از منکرات با قدرت و به تمامه ممکن میشود. و الا اگر در جامعه ای قدرت و حکومت در دست طاغوت و کفر باشد، چطور میشود در آن جامعه به معنای واقعی امر به معروف و نهی از منکر کرد؟ در جامعه ای که امامش کفر است اولین منکر، وجود خود این شخص در مسند خلافت و حکومت است. پس اولین نهی از منکر، پایین آوردن این شخص از قدرت، و به قدرت رساندن امام عادل در آن جامعه است. لذا امام حسین(ع) وقتی فرمود «ارید أن آمر بالمعروف و ناهی عن المنکر»، اصلی ترین منکری که ایشان مد نظرشان بود، پایین کشاندن یزید از مسند خلافت جامعه اسلامی بود. اگر یزید از صدر حکومت و قدرت پایین کشیده شد و حسین بن علی(ع) به قدرت و حکومت رسید، آنگاه سایر معروف ها در جامعه جاری و اعمال خواهد شد.
امر به معروف و نهی از منکر نیازمند اقدامات عملی است
برای امر بمعروف و نهی از منکر کردن باید اقدام کرد و قدم برداشت. صرفا با زبان امر بمعروف و نهی از منکر کردن کافی نیست، اقدام و عمل می طلبد. امام زمان(عج) منتظر افرادی است که علاوه بر شناخت و تشخیص حق، اهل عمل و اقدام و مبارزه باشند. امام حسین(ع) میتوانست در مدینه بنشیند، و فقط یزید را محکوم کند و از وی برائت بجوید. اما حرکت کرد، مهاجرت کرد و تمام هستی اش را هم در این راه فدا کرد. اباعبدالله حسین(ع) در این راه دنبال جلب رضایت خدا بود. لذا هر اتفاقی که در کربلا رخ داد، امام حسین (ع) به آن راضی بود.
حد یقف مبارزه و جهاد، تسلیم شدن کفار به ایمان است
قَدْ کانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ في إِبْراهيمَ وَ الَّذينَ مَعَهُ إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْکُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ کَفَرْنا بِکُمْ وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَکُمُ الْعَداوَةُ وَ الْبَغْضاءُ أَبَداً حَتَّي تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلاَّ قَوْلَ إِبْراهيمَ لِأَبيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَ ما أَمْلِکُ لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ رَبَّنا عَلَيْکَ تَوَکَّلْنا وَ إِلَيْکَ أَنَبْنا وَ إِلَيْکَ الْمَصيرُ / ممتحنه 4
با توجه به این آیه، مومن کسی است که با دشمن کافر آنقدر مبارزه می کند، تا اینکه دشمن کافر به خداوند ایمان بیاورد. حد یقف مبارزه و جهاد اینجاست. کسی و جامعه اگر طوری زندگی و رفتار می کند که قدرتهای استکباری از او ترس و هراسی ندارند، باید در زندگی خود تجدید نظر کند. مومن کسی است که تا کفر را در سرتاسر جهان از بین نبرده، آرام ندارد و از مبارزه و جهاد دست برنمیدارد. انا برئاؤ منکم... تبری جستن از کفار جزو ویژگیهای مومنین است. کسانیکه میخواهند مردم و جوانان ما را به سمت پذیرش قدرت و حاکمیت و فرهنگ غرب و آمریکا پیش ببرند، از ایمان واقعی بهره ای نبرده اند.
جامعه ای که رشد کرده است، ذلت حکومت یزید و یزیدیان را نمی پذیرد
امام حسین(ع) در روز عاشورا خطاب به لشکر عمر سعد فرمود:
«وَيْلَكُمْ ما عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْصِتُوا إِلَىَّ فَتَسْمَعُوا قَْولي، وَ إِنَّما أَدْعُوكُمْ إِلى سَبيلِ الرَّشادِ، فَمَنْ أَطاعَني كانَ مِنَ الْمُرْشَدينَ، وَ مَنْ عَصاني كانَ مِنَ الْمُهْلَكينَ، وَ كُلُّكُمْ عاص لاَِمْري غَيْرُ مُسْتَمِع لِقَوْلي، قَدِ انْخَزَلَتْ عَطِيّاتُكُمْ مِنَ الْحَرامِ وَ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرامِ، فَطَبَعَ اللّهُ عَلى قُلُوبِكُمْ، وَيْلُكُمْ أَلا تَنْصِتُونَ، أَلا تَسْمَعُونَ»
رشد در روایات اینگونه ترجمه شده است: یعنی استقامت در طریق حق و محکم و استوار بودن در این راه. کسی که طاعت خدا و رسول خدا را قبول کند، رشد می کند و قدرتمند و عزیز می شود. جامعه ای که در این راه رشد کرد، دیگر ذلت حکومت یزید را نمی پذیرد. اگر انقلاب ما تا کنون در جهان عزت و قدرت پیدا کرده است، فقط و فقط بخاطر اطاعت امر ولایت است، نه چیز دیگری. چرا برخی مسئولین ما بعد از ۳۷ سال هنوز این را نفهمیده اند؟!
حب دنیا انسان را ذلیل و اسیر شیطان می کند
امام حسین(ع) به کوفیان میفرماید اینکه شما نمیتوانید حرف مرا حداقل گوش بدهید، بخاطر این است که شکم های شما از حرام پر شده است. مردم کوفه بخاطر عطایا و رشوه های حکومت یزید، حتی حاضر نبودند حتی کلام امام حسین (ع) را بشنوند. لذاست که در روایات اینهمه از حب دنیا برحذر داشته شده. چون کسیکه حب دنیا در دلش باشد، قیمت و ارزشش پایین می آید، و با دنیا میشود او را خرید. چنین کسی را میشود براحتی تحت سیطره حکومت و ولایت شیطان و طاغوت درآورد.
عده ای امکانات و استعداد خود را که در جهت تضعیف حکومت اسلامی و ولایت بکار می برند
خداوند بر قلوب شما مهر زده است. آیا سخنان مرا نمی شنوید؟ شما مرا دعوت کردید به کوفه بیایم، حال به صف دشمنان من پیوسته اید. برخی در سایه ی حکومت و ولایت به جایی و پست و مقامی می رسند، اما امکانات و استعداد خود را در جهت تضعیف حکومت اسلامی و ولایت بکار می برند. مردم کوفه توسط مسلم تجهیز و مسلح شدند و سازماندهی پیدا کردند. اما از این امکانات بر علیه امام حسین(ع) استفاده کردند
نام
پست الکترونیک
* کد امنیتی
* نظر