اشعار حضرت رقیه (س) | روز سوم محرم

1

بالای ناقه موی مرا باد میکشید
پایین ناقه چکمه سرم داد میکشید

بالای ناقه غصه روبنده داشتم
پایین ناقه عمه شرمنده داشتم

بالای ناقه زلف گره خورده داشتم
پایین ناقه عمه شرمنده داشتم

بالای ناقه اشک علمدار دیده ام
پایین ناقه دشت پر از خار دیده ام

بالای ناقه غربت گودال دیده ام
پایین ناقه گریه خلخال دیده ام

بالای ناقه مقنعه پاره داشتم
پایین ناقه تاول آواره داشتم

بالای ناقه کار به تحقیر میکشید
پایین ناقه پهلوی من تیر میکشید

دانلود صوت
 

2 

من سه ساله گهر زاده زهرا هستم
پای تاول زده آواره صحرا هستم

در گلو بغض پدر دارم و در سینه غمش
حسرت دیدن روی گل بابا دارم

دست و پایم شده در سلسله کوفه و شام
جای سیلی به رخم چون رخ زهرا دارم

گرچه من کودکم اما کمرم خم شده است
ای سر برسر نی با تو سخن ها دارم

ای پدر بعد تو از خصم تو سیلی خوردم
بعد تو در بغل عمه خود جا دارم


کاش میشد که کند دست تو مویم شانه
شاد بودم نفس گرم پدر را دارم

کاش عموی من عباس کنارم میماند
غصه ها از غم بی دستی سقا دارم

نه بُود اصغر من تا که شود همبازی
نه صفای نفس اکبر لیلا دارم

کاش ای کاش به جای تو مرا میکشتند
که فقط غصه و اندوه ز دنیا دارم

سال ها می گذرد از غم پژمردن من
باز در غزه و بحرین غم اعدا دارم

در یمن هر چه رقیه است به خون افتاده
آرزوی ظفر شیعه بابا دارم

کاش مهدی برسد منتقم حق گردد
که امید از ید آن زاده زهرا دارم