میخواهم بروم کربلا، چه کار کنم؟
* بعضیها به ما میگویند:«میخواهم بروم کربلا. چه کار کنم؟» میگویند:«ما میخواهیم برای امام حسین(علیهالسلام)
پیاده روی کنیم. توصیهای کنید که چه کار کنیم و چه کار نکنیم» یکی از این «چهکار کنیم»ها میشود خدمت. هر چیزی که تو را به خدا نزدیک کند، میشود دستورالعمل ِقبل از زیارت. «تَقَرُّباً مِنْهُمْ إِلَى اللَّهِ وَ مَوَدَّةً مِنْهُمْ لِرَسُولِه»[1]یعنی زیارت و آبادانی مشاهد شریف حرمهای امامان معصوم(علیهمالسلام
). اولاً باید ما را به خدا نزدیک کند ـ یعنی به این انگیزه باشد ـ ثانیاً مودّت به رسول الله(صلیاللهعلیهوآلهوسلم)را ثابت کند. مفهوم مودّت هم یعنی محبتِ توأم با پذیرشِ امامت و رهبری رسول الله. بعد میفرماید: «أُولَئِکَ یَا عَلِیُّ الْمَخْصُوصُونَ بِشَفَاعَتِی» من حتماً کسانی را که با این انگیزهها میآیند، شفاعت میکنم.«الْوَارِدُونَ حَوْضِی» اینان وارد میشوند بر حوض کوثر. «وَهُمْ زُوَّارِی غَداً» اینها همه زائران من هستند فردا در بهشت. «یَا عَلِیُّ مَنْ عَمَرَ قُبُورَکُمْ وَ تَعَاهَدَهَا فَکَأَنَّمَا أَعَانَ سُلَیْمَانَ بْنَ دَاوُدَ ع عَلَى بِنَاءِ بَیْتِ الْمَقْدِس» هر کس آباد کند قبور شما را و بیاید و برود و سختی بکشد، مثل این است که بنا گذاشته بیت المقدس را؛ آن هم کمک سلیمان نبی فرزند داود. یک روایت دیگر عرض میکنم . ما میخواهیم آن انگیزهها و نیتها و چرایی زیارت را دربیاوریم. دو موردش اینجا معلوم شد: یکی «تقرب به خدا» و دیگری «موالات رسول خدا(صلیاللهعلیهوآلهوسلم)».
انگیزه، حج نیست؛ بلکه جایزه، حج است
* هیچوقت انگیزه، حج نیست؛ بلکه جایزه، حج است.«هفتاد حج قبول شده» که میفرمایند، انگیزهاش نیست؛ بلکه جایزهاش است. گناهان تو پاک بشود -مثل روزی که از مادرت متولد شدی- انگیزه نیست؛ بلکه جایزهاش است.و فضیلتهایی که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده است؛ آن هم امیرالمؤمنین(علیهالسلام) توصیف کند! دیگر من نمیدانم چه میخواهد بشود. اینها، همه، برکات زیارت است؛ اما در انگیزهی زیارت - که چرا باید اصل زیارت، قویم و محکم بمانددر فرهنگ دینی و اسلامی ما- این دو انگیزه است.
اتصال به ولایت؛ یعنی با ولیّ یکی شدن
* امام صادق(علیهالسلام)بعد از نمازشان گریه میکنند و بعد، دعا میکنند برای خودشان و زُوّار امام حسین(علیهالسلام) «اغْفِرْ لِی وَ لِإِخْوَانِی وَ لِزُوَّارِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ ع الَّذِینَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً فِی بِرِّنَا وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَکَ فِی صِلَتِنَا»باز اینجا امام صادق(علیهالسلام)دارند انگیزه میشمارند. اینها را هم میتوانید در آن دو بخش اول- دو اصل اساسی که پیغمبر اکرم(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) فرمود- قرار بدهید؛ ولی خودِ این باید برجسته [باشد و به آن]توجه شود. جزئی است که خیلی مهم است. امام صادق(علیهالسلام)با اشک، در ِخانهی خدا عرضه میدارد که گناهان زوّار قبر امام حسین(علیهالسلام)را ببخش! کسانی که اموالشان را خرج میکنند و خود را به مشقّت و سختی میاندازند برای این زیارت.«رَغبـةًفی برّنا».بخاطر آنچه نزد خداست، برای کسی که متصل به ولیّ میشود. به خاطر این، من بروم زیارت. مگر انگیزهی زیارت، اتصال به ولایت است؟ بله! چهارمین مورد شد اتصال به ولایت و ولیّ؛ با ولیّ یکی شدن.
اتصال به امام، هدف نهایی نیست!
* چرا وهابیت نیاید بجنگد با زیارت؟ مگر دیوانه است؟! باید بیاید و بجنگد! والله به حضرت عباس! دیوانگی میکند که فقط یکی دو تا بمب گذاشته است. باید الان ده هزارتا بمب بگذارد؛ چون اصلاً تنها چیزی که حاکمیت اسلامی را در دنیا ثابت میکند، به اسلام عزت داده است، به مسلمانان عزت داده است به نظام اسلامی عزت داده، اتصال امت به ولایت است؛ یک انگیزهی الهی و معنوی برای عمومی کردن زیارت. هدف توصیهی خدای متعال، پیغمبر و امامان معصوم(علیهمالسلام) نیز، اتصال به امام است. خودِ اتصال به امام هدف است؟ نه! اتصال به امام، هدف نهایی زندگی نیست. اتصال به امام، برای این است که امام دست ما را میگذارد در دست خدا. دوباره برمیگردیم سرِ آن انگیزهی اولیه؛یعنی قرب الهی. «وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَة».[2]
انگیزه این است؛ فرمان گرفتن و اجابت فرمان
* «وَ إِجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا وَ غَیْظاً أَدْخَلُوهُ عَلَى عَدُوِّنَا»[3] اتصال شما فقط به امام نیست؛ بلکه اجابت امام هم هست. ممکن است کسی خیلی نزدیک باشد به امامش؛ اما سر بزنگاه اجابت نکند. آقا برای چه داری میروی حرم امیرالمؤمنین؟ میخواهم بروم، به اینجا برسم که اهل اجابت امر امامم بشوم سر بزنگاه. اصلاً من آمدهام اینجا زیارت برای اینکه فرمان بگیرم و بروم. ببینید! این انگیزه است! فرمان گرفتن و اجابت فرمان کردن! ببینید چه اتفاقی میافتد اگر این 20 میلیون بگویند:«امام حسین! ما آمدهایم فرمان بگیریم!» این میشود مفهوم آن لبیک؛ یعنی دستور گرفتن از آقا.
میروم زیارت تا امریکا و انگلیس را عصبانی کنم!
* «وَ غَیْظاً أَدْخَلُوهُ عَلَى عَدُوِّنَا» من میروم زیارت تا عصبانی کنم دشمنان اهل بیت(علیهمالسلام) را. آقا ! اینها به زیارت حساس شدند. مثلاً اگر هر سال یک بار میرفتیم کربلا، سال بعد دو بار برویم کربلا. میرویم حرم امام علی و امام حسن عسکری(علیهماالسلام)میرویم زیارت تا چشمشان در بیاید. خود ِاین میشود یک انگیزه! چقدر فرق میکند! اصلاً آن زیارت فرق میکند. اثر زیارت و معنویتِ آن فرق میکند. وقتی تو میگویی من برای درآوردن حرص آمریکاییها و اسرائیلیها میروم زیارت،حرص انگلیسیهای لجنی که این قصهی وهابیت را دامن زدند و اختلاف شیعه و سنی را راه انداختند.
20 میلیون نفر آمدند کربلا تا...
* تقرب خدا، مودّت رسول الله، نیکی به ائمه(علیهمالسلام)و رسول خدا(صلیاللهعلیهوآلهوسلم)، اتصال به ائمه(علیهمالسلام)، اجابت امر ائمه(علیهمالسلام)، عصبانی کردن دشمن، منزجر و متنفّر کردن دشمن، داغان کردن دشمن؛ اگر این انگیزهها و نیتها بیاید در زیارت، آقا! اصلاً «کن فیکون» میکند اثر زیارت را! 20 میلیون آدم آمدند کربلا تا استکبار را داغان کنند! ببینید چه اتفاقی میافتد!
آقا! امام حسین را با سیاست قاطی نکنید!
* میگوید:«آقا! امام حسین را با سیاست قاطی نکنید!» ببینم دشمن امام حسین(علیهالسلام) امروز چه کسی است؟! پس این روایت امام صادق(علیهالسلام) چیست که میفرماید تو زیارتت را برای عصبانی کردن دشمن ما انجام بده ؟! دشمن اهل بیت(علیهمالسلام) الان کیست؟ اگر انگلستان نجس و وهابیت کثیف نیست، پس کیست؟! اگر آمریکا دشمن اهل بیت(علیهمالسلام) نیست، پس چه کسی است؟! اگر اسرائیل دشمن اهل بیت(علیهمالسلام) نیست، پس چه کسی است؟ این همه شبکههایی که ضد تشیع کار میکنند، پولشان را چه کسانی دارند میدهند؟ خب اگر آمریکا این پولها را نمیدهد، چه کسی دارد این پولها را می دهد؟ اگر آمریکا دارد پولش را میدهد، این، عداوت با اهل بیت(علیهمالسلام) است یا نه؟! اگر عداوت میکند، امام میفرماید تو که به زیارت میروی باید به نیت عصبانی کردن او بروی. بعد تو میگویی که این داخل کردن امام در سیاست است؟! که مقام معظم رهبری(دامظلهالعالی) مسئولان هیأت رزمندگان را جمع کند ـ نه فقط هیأت رزمندگان، بلکه تمام هیئتها ـ و بگویند که هیئت نباید سکولار شود؟!
خدا از چنین زیارتی راضی میشود
* بعد حضرت میفرماید چرا باید دشمن ما را عصبانی کنید:«أَرَادُوا بِذَلِکَ رِضَاکَ فَکَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوَان»[4] چون خدا اینگونه راضی میشود. خدا از زیارتی خوشش میآید که داخلش اجابت امر ولیّ باشد؛ خدا از زیارتی راضی میشود که داخلش عصبانی کردن دشمن باشد؛ این کلام امام صادق(علیهالسلام)است.