پنجمین روز مراسم عزاداری دهه اول محرم 1403 هیئت محبین اهلبیت(علیهم السلام) قم پنجشنبه 21 تیرماه با سخنرانی حجت الاسلام حاج احمد پناهیان در رواق امام خمینی حرم مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها) برگزار شد.
پنجمین روز مراسم عزاداری دهه اول محرم 1403 هیئت محبین اهلبیت(علیهم السلام) قم پنجشنبه 21 تیرماه با سخنرانی حجت الاسلام حاج احمد پناهیان در رواق امام خمینی حرم مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها) برگزار شد.
عزت یعنی استواری و سرسختی و تغییرناپذیری
مهم قیام لله است، نه نتیجه
خدای متعال در قرآن کریم به صورت مبسوط به مقوله عزت پرداخته. هم به صورت صریح و مستقیم به موضوع عزت پرداخته شده، و هم کلام و رویکرد خدای متعال، رویکردی عزت مدارانه است. عزت، عامل حیات و حرکت و قوام و پیروزی می شود. نوع پیروزی اباعبدالله علیه السلام در کربلا با هیچ پیروزی دیگری قابل مقایسه نیست.
امیرالمومنین و امام حسن علیهماالسلام در موقعیت هایی فرمودند که اگر چهل نفر یار داشتیم، قیام می کردیم. اما نفرمودند که پیروز هم می شویم. تکلیف مبارزه است. اباعبدالله علیه السلام هم قول پیروزی نداد؛ از مکه که حرکت کرد فرمود: مَنْ کَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ، فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا. مهم اقدام و قیام لله است: قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى(سبأ 46). مهم این قیام و جهاد و مبارزه است.
الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا(نساء 139). عده ای سراغ کفار و مستکبرین می روند و آنها را به سرپرستی می گیرند، تا به عزت برسند. معنای عزیز در زبان فارسی با زبان عربی متفاوت است. در معنای کلمه عزیز باید به معنا و کاربرد عربی آن توجه کنیم. عزیز در زبان عربی به معنای سرسخت و نفوذناپذیر است. خداوند عزیز است، یعنی در اصول و قواعدش محکم و قطعی و تغییرناپذیر است. اصول و قواعد الهی تغییر نمی کند: لا تَبْدِيلَ لِكَلِماتِ اللَّهِ(یونس 64). لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ(روم 30). امام حسین علیه السلام هم عزیز بود؛ از روز اول محکم ایستاد، و هیچ توصیه و اتفاقی او را از حرکتش منصرف نکرد.
خیلی از انقلابی ها می خواهند رهبر انقلاب را مدیریت کنند!
صراط مستقیم یعنی مسیری که با استقامت همراه است
اباعبدالله علیه السلام عزیز بود؛ هیچ سفارشی امام را از قیام باز نداشت
ما یک دعای واجب داریم که در همه نمازها باید بخوانیم: اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ. صراط مستقیم به معنای مسیر صاف و مسیر روبرو نیست. صراط مستقیم به معنای مسیری است که همراه با مقاومت و استقامت است. مسیری است که ثبات و استحکام دارد. در هر زمانی عده ای سعی داشتند مردم را به چپ یا راست منحرف کنند: غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ. باید در این مسیر استقامت کنیم؛ نه به چپ منحرف شویم نه به راست. نه افراط کنیم نه تفریط. امیرالمومنین علیه السلام فرمود: أنا صراط المستقیم. صراطی که استقامت لازم دارد، مسیر ولایت است.
اگر در مسیر ولایت استقامت کردید، عزیز می شوید. محکم و استوار و عزتمند می شوید. مومن کالجبل الراسخ است؛ مثل کوه محکم و استوار است؛ بلکه استوارتر از کوه. نمونه اش حضرت امام؛ فرمود اگر همه این افراد که درود بر خمینی می گویند، مرگ بر فلانی هم بگویند، من ذره ای در دلم تغییر ایجاد نمی شود. چنین شخصیت عزیزی می تواند در دنیا تحول ایجاد کند. کسیکه تزلزل در شخصیت و رفتار داشته باشد، مورد وثوق و اعتماد مردم قرار نمی گیرد. فکر و ایده ای که متزلزل است، قابل اعتماد نیست.
اباعبدالله علیه السلام از مدینه که خواست حرکت کند، خیلی از بزرگان بنی هاشم و مدینه به امام گفتند این کار را نکن، منصرف شو. امام به برادرش محمد حنفیه نامه نوشت: فَكَاَنّ الدّنيا لَم تَكُن وَكَاَنّ الاخِرَةَ لَم تَزَل. آنچه که تو را در مدینه نگه داشته، دنیاست؛ گمان کن دنیایی نبوده. آخرتِ تو حسین است؛ با من بیا. به هوای محمد حنفیه، عده ای از جوانان بنی هاشم هم در مدینه ماندن و با امام همراه نشدند. امام فرمود بدانید اگر بمانید، به چیزی نمی رسید. اینطور نیست که منتظر بمانید تا دوره بنی هاشم هم برسد. بعد از بنی امیه هم بنی عباس می آیند. عبدالله بن حسن علیه السلام یازده ساله خودش را به امام رساند، اما محمد حنفیه که مشق جنگ را نزد امیرالمومنین علیه السلام آموخته بود نیامد. حسینی که بخاطر سفارش و توصیه بنی هاشم و اهل مدینه، از حرکت و قیامش منصرف شود، دیگر حسین نیست.
در هیچ دولت و دوره ای نبود که به رهبر معظم انقلاب نگویند اجازه دهید با آمریکا مذاکره کنیم. اما ایشان هیچگاه نظرش عوض نشد. این یعنی عزت. چون قرآن فرمود: فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ(محمد 35). در دولت انقلابی هم همین اصرار را به رهبر معظم انقلاب کردند. خیلی انقلابی ها هوس می کنند رهبر انقلاب را رهبری و مدیریت کنند! اگر بنا بود همان نگاه و تحلیل و تصمیمی که رهبر معظم انقلاب دارد دیگران هم داشته باشند، که تفاوتی بین امام جامعه و سایرین نبود. چرا برخی انقلابی های ما نمی توانند به رهبر معظم انقلاب و تصمیماتش اعتماد کنند؟
عزت، تجلیِ یقین است
عزت مردم غزه، صهیونیست را بیچاره کرده
ذکر، بواسطه عمل صالح بالا می رود
امیرالمومنین علیه السلام فرمود: إمضوا علی حقکم و صدقکم. بر باور و ایمان خودتان محکم باشید. به علی اعتماد کنید. تا قرآن بالای نیزه را دیدید، سُست نشوید. عدم عزت باعث شکست سپاه علی علیه السلام در صفین شد. اما در کربلا اباعبدالله علیه السلام به یارانش فرمود بروید، اما نرفتند. این یعنی عزت.
مَن كانَ يُريدُ العِزَّةَ فَلِلَّهِ العِزَّةُ جَميعًا(فاطر 10). همه عزت از آنِ خداست. هرجا تردید کردیم، بدانیم از خدا دور شده ایم. ببینیم کجا تکلیفمان را درست انجام نداده ایم. وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ(حجر 99). اگر بنده باشیم، به یقین می رسیم. عزت، تجلی بیرونی یقین است. یک مرحله بالاتر است.
حضرت امام سال 1321 اعلامیه داد: قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى(سبأ 46). ابتدا کسی امام را باور و همراهی نکرد. حضرت امام به تنهایی انقدر ایستاد، تا کار به خرداد 1342 رسید. به کاپیتولاسیون حمله کرد؛ قدرت اول دنیا را به چالش کشید. امام را دستگیر کردند. وقتی امام را گرفتند، مردم پای امر امام آمدند. آنگاه امام فرود انتظار فرج از نیمه خرداد کشم. وقتی مردم پای امر حق آمدند، خدا آن حرکت را به سرانجام می رساند. خدا ارده کرده مردمی را محکم و استوار و عزیز پای امر حق نگه دارد: رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ یَدْعُو النَّاسَ إِلَی الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ. ما با انقلاب اسلامی کربلا را دیدیم؛ یعنی روح عزت را دیدیم. هنوز هم محکم و استوار ایستاده ایم. این عزت امروز به مرزهای کشورهای اسلامی و فلسطین هم رسیده. مردم غزه عزتمندانه در برابر جنایات صهیونیست و آمریکا ایستاده اند. عزت مردم غزه، صهیونیست را بیچاره کرده.
إِلَيهِ يَصعَدُ الكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالعَمَلُ الصّالِحُ يَرفَعُهُ. ذکر، کلمه طیّب است. ذکر و کلمه طیّب بواسطه عمل صالح بالا می رود. سوختی که ذکرِ شما را بالا می برد، عمل صالح و جهاد و مبارزه شماست. در آیه 120 سوره توبه عمل صالح اینگونه تعریف شده: عمل صالح آن است که پای امر امام سختی و گرسنگی و تشنگی بکشید. وَالَّذينَ يَمكُرونَ السَّيِّئَاتِ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ وَمَكرُ أُولئِكَ هُوَ يَبورُ(فاطر 10). هیچ کسی نمی تواند به این قاعده محکم الهی خدشه ای وارد کند. هیچکس نمی تواند به عزت الهی خللی وارد کند. حسین علیه السلام وقتی پرچم عزت خدای متعال را بلند کرده، دیگر به هیچ چیز نگاه نمی کند. هیچ اتفاق و سفارشی نمی تواند خللی در حرکت اباعبدالله علیه السلام ایجاد کند.
نام
پست الکترونیک
* کد امنیتی
* نظر