ما از برخی انقلابی ها بیش از غیرانقلابی ها احساس خطر می کنیم!

چهارمین روز مراسم عزاداری دهه اول محرم 1403 هیئت محبین اهلبیت(علیهم السلام) قم چهارشنبه 20 تیرماه با سخنرانی حجت الاسلام حاج احمد پناهیان در رواق امام خمینی حرم مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها) برگزار شد.

برخی گمان می کنند امام جامعه هستند

امروز نظر امام جامعه در میان دهها نظر دیگر در فضای مجازی گم می شود!

که گفته هر کسی در فضای مجازی نظر و تحلیل ارائه دهد؟!

جوانها می توانند از هر لیدر سیاسی پیروی کنند؛ اما مراقب باشیم: وَمِنْ كُلِّ وَلِيجَةٍ دُونَكُمْ، وَكُلِّ مُطاعٍ سِواكُمْ، وَمِنَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ. عده ای همیشه هستند که می خواهند جای امام جامعه را پر کنند: وَكُلِّ مُطاعٍ سِواكُمْ. اینها لیدرها و چهره های سیاسی و اجتماعی هستند که جای امام جامعه می نشینند، و مردم را به خود دعوت می کنند، و آنها را همراه با خود به جهنم می برند.

عده ای واقعا گمان می کنند امام جامعه هستند؛ هرچه آنها تشخیص دادند درست است. به امام جامعه هم کاری ندارند. از امام جامعه بدگویی نمی کنند، اما به تشخیص خودشان عمل می کنند. در فضای مجازی هرکسی تحلیل و نظر خود را عنوان می کند. اصلا که گفته شما باید نظر بدهید؟! مگر شما امام جامعه هستید که به خود اجازه می دهید نظر خودتان را بعنوان نظر صحیح برای جماعتی بیان کنید؟ جوانی که در فضای مجازی ده ها تحلیل و نظر را می بیند، چطور می تواند نظر صحیح را تشیخص دهد؟

در گذشته اینطور نبود. عده مشخص و محدودی بودند که نظریه پرداز و تحلیل گر بودند. گذشته و کارنامه و جهت گیری شان هم مشخص بود، و شناخته شده بودند. مردم راحت تر می توانستند نظرات را بررسی کنند و نظر صحیح را تشخیص دهند. اما امروز نظر ولی جامعه در میان دهها نظر و تحلیل دیگر گم می شود! جامعه انقلابی ما امروز دچار چنین چالشی است.

همه جریانهای انقلابی باید با یک نفر تنظیم شوند: وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا(آل عمران 103). ما نمی توانیم هر کسی را انتخاب کنیم و مرید او شویم. نباید حبل الله که امام جامعه است، در میان این همه لیدر گم شود. امیرالمومنین علیه السلام به مردم کوفه فرمود «شما هرکدام امام خودتان هستید؛ به منِ علی چه نیازی دارید؟ شما اختلافات و مسائل خودتان را بین خودتان حل می کنید؛ به من مراجعه نمی کنید». امروز هم شرایط مثل شرایط آن زمان است. از هر گوشه ای در فضای مجازی، یک نفر افکار مردم را هدایت و مدیریت می کند.

ما دچار دیکتاتوری رسانه ای انقلابی شده ایم

تا از ما نظر نخواسته اند نظر ندهیم

فضای مجازیِ ولنگار در نقشه راه دادن و رهبری کردن، بیشتر از فضای مجازیِ ولنگار در فساد خطرناک است. می گوید اگر نظر مرا نپذیری، تو دیگر در جبهه انقلاب نیستی! اگر به کاندید من رأی ندهی، از جبهه انقلاب خارج شده ای. به راحتی جمع کثیری را متشتت می کنند.

در کربلا مسئله این است: حسین علیه السلام یا یزید؛ نفر سومی وجود ندارد. حق یا باطل. اگر در جامعه حسین زیاد بود، یعنی کسانیکه راه حق را نشان می دهند، چطور می توانیم راه حق را تشخیص دهیم؟ تا از ما نظر نخواسته اند نظر ندهیم؛ و اگر هم نظر دادیم، نظرمان دلیل و مبنا داشته باشد. دلیل و مبنای حرفمان را بیان کنیم.

ائمه هدی علیهم السلام هر کدام سخنی می گفتند یا عملی انجام می دهند، مبنایشان را از قرآن بیان می کنند. ما دچار یک دیکتاتوری رسانه ای انقلابی هستیم. در این انتخابات این مسئله عجیب به ما ضربه زد. هرکس نظری دارد؛ مگر می شود این نظرات را با هم جمع کرد؟ در بدنه انقلابیون اختلاف و درگیری ایجاد می شود. بعد از انتخابات در فضای مجازی، همان کسانی که قبل از انتخابات قطعی می گفتند چنین است و چنان است، الان می گویند بیایید به شما بگوییم که چرا ما اشتباه کردیم. به همین راحتی حرف غلط و اشتباهشان را توجیه می کنند. قبل از انتخابات می گفتند به نظرسنجی ها مراجعه کنیم؛ الان به راحتی می گویند نظرسنجی ها اشتباه بود.

جرم منافقین این است که کفار را به سرپرستی می گیرند

جبهه مقابل اباعبدالله علیه السلام جبهه نفاق است

با تبعیت از کفار نمی توانیم به عزت برسیم

اگر از قیام اباعبدالله علیه السلام صحبت می کنیم، مبنای حرکت اباعبدالله علیه السلام را هم بررسی کنیم. حسین علیه السلام و قرآن از هم جدا نمی شوند. کربلا را عمیق ببینیم. چرا اباعبدالله علیه السلام مصرّ است دولت کفر یزید را از میان بردارد؟ آن هم با عده ای اندک. ابالفضل العباس علیه السلام نافذ البصیره بود؛ کربلا را عمیق می دید. به اباعبدالله علیه السلام عرض کرد: أُرِيدُ أَنْ أَطْلُبَ ثَأْرِي مِنْ هَؤُلَاءِ الْمُنَافِقِينَ. جبهه مقابل اباعبدالله علیه السلام جبهه نفاق است. نماز می خوانند، ظاهرشان خوب است؛ اما باطنشان کفر است.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا(نساء 136). این چه مومنی است که بفرموده خداوند ایمان ندارد و باید ایمان بیاورد؟! ای کسانیکه ایمان آورده اید، به خدا و رسولش ایمان بیاورید. اگر کسی ایمان نیاورد، گمراه می شود. إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا. کسانیکه ایمان می آورند، بعد کافر می شوند. دوباره ایمان می آورند، اما باز کافر می شوند. این بار کفرشان بیشتر از قبل می شود. کفر منافقین زمان امیرالمومنین علیه السلام بیش از منافقین زمان پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله بود. کفر سپاه عمرسعد بیشتر از گذشتگان بود. اباعبدالله علیه السلام فرمود: وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً(آل عمران 178). گمان نکنید مرا می کُشید و تمام می شود. خداوند به شما فرصت می دهد تا گناهتان را سنگین تر کنید.

لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا(نساء 137). اینها که بعد از ایمان کافر شده اند، ابدا ایمان نمی آورد. بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا(نساء 138). اینها منافقین هستند. چرا منافق هستند؟ چکار کرده اند که خداوند با کنایه می فرماید منافقین را به عذاب سخت بشارت بده؟ الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا(نساء 139). مشکل اینها این است که کفار را به سرپرستی می گیرند؛ چون فکر می کنند اگر از کفار تبعیت کنند به عزت می رسند، در صورتیکه عزت فقط و فقط برای خدا و ولی خداست. همه ماجرای کربلا این است.

ما تا قیامت با یزیدهای عالم دعوا داریم!

چرا اباعبدالله الحسین علیه السلام عزیز است در عالم؟ تبعیت از حاکمیت طاغوت، ذلت می آورد، و تبعیت از حاکمیت حق عزت می آورد. این قاعده است. کسانیکه ایمانشان را می فروشند و دچار کفر می شوند، بخاطر این است که دنبال این هستند با تبعیت از حاکمیت طاغوت به عزت برسند.

بودند کسانی در قم که نوشتند و گفتند امام حسین علیه السلام می خواست از کربلا فرار کند؛ بنای جنگ نداشت. اباعبدالله علیه السلام فرمود شما مرا برای حاکمیت دعوت کردید؛ حال نمی خواهید، من برمیگردم. این برگشتن نه از سر ذلت و ناچاری، بلکه از سر عزت است. اباعبدالله علیه السلام از مدینه که حرکت کرد می دانست چه عاقبتی در انتظار اوست. در مکه فرمود: مَنْ کَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ، فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا. حسین علیه السلام از اول برای کشته شدن آماده بود. یارانش را برای قربانی شدن گرد آورده.

اباعبدالله علیه السلام فرمود: لا أُفِرُّ فِرارَ العَبيدِ. من مثل انسانهای حقیر فرار نمی کنم. کسانیکه این کلام اباعبدالله علیه السلام را حمل بر فرار حضرت می دانند ابله هستند. امام فرمود من که از حرکت و جهاد و مبارزه دست بر نمیدارم؛ اگر شما مرا نمی خواهید، می روم جای دیگری حرکتم را ادامه می دهم. این نشانه عزت اباعبدالله علیه السلام است. بر بدن حسین علیه السلام بتازید، اما به فکر حسین علیه السلام نتازید؛ آرمان حسین علیه السلام را تحریف نکنید. حسینی که شما می سازید، آن حسینِ عزیزی نیست که عالم را مجذوب خود کرده. ما با کفر دعوا داریم. ما با کفر سر سازش نداریم. قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ(انفال 39). فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ(توبه 12). وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ(انفال 60). ما با یزیدهای عالم تا قیامت دعوا داریم! عاشورا را از عزت جدا کنیم، دین سرمایه ای نخواهد داشت.

خواسته های آمریکا حدِ یقفی ندارد

الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا(نساء 39). امروز عده ای می گویند برای نجات از فقر و بدبختی، باید به استکبار پناه ببریم. عزت می خواهیم چکار؛ نمیریم! می گویند اگر تسلیم آمریکا نشوید، آب و نانتان قطع می شود. منافقین زمان ما چقدر از منافقین صدر اسلام حقیرتر شده اند. آمریکا می گوید اول هسته ای شما را می گیرم. بخشِ عمده ای از هسته را هم گرفت. بعد برجام 2 و 3 و برجامهای بعدی. گام بعدی موشکی است. گام بعدی محدود کردن روابط منطقه ای است. جهان اسلام به شما ارتباطی ندارد. مسئله بعدی حقوق بشر است. می گویند باید دولتِ نرمال شوید؛ یعنی دولتی رام و بی اثر.

رهبر معظم انقلاب گفتند کسانیکه دم از مذاکره می زنید، به ما بگویید حدِ یقف آمریکا چیست؟ تا کجا پیش می رود؟ وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ(بقره 120). آنها از شما راضی نمی شوند؛ هسته ای و موشکی و قدرت منطقه ای و حقوق بشر؛ و همینطور جلو می آیند تا شما از دین آنها تبعیت کنید. خدا و دین و اسلام و پیغمبر را هم باید کنار بگذاریم؛ هرچه آمریکا بگوید. هر حسینی که آنها معرفی کنند. هر علی بن ابیطالبی که آنها بگویند. این ذلت است.

حسین علیه السلام چرا با یزید کار دارد؟ چون قرآن می فرماید تبعیت از کفر ذلت می آورد، و تبعیت از امام حق عزت می آورد. تبعیت از امام حق، تبعیت از خداست: إِنَّ الَّذينَ يُبايِعونَكَ إِنَّما يُبايِعونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوقَ أَيديهِم(فتح 10). تو وقتی از خدای عزیز اطاعت می کنی، عزیز می شوی. فمَن أرادَ عِزَّ الدّارَينِ فَلْيُطِعِ العَزيزَ. حسین علیه السلام یک نفر بود، 72 یار داشت؛ اما چه عظمت و عزت و صلابتی در تاریخ پیدا کرد.

ما از برخی انقلابی ها بیش از غیرانقلابی ها احساس خطر می کنیم!

ما انقدر که از انقلابی ها احساس خطر می کنیم، از غیرانقلابی ها احساس خطر نمی کنیم. انقلابی ای که می گوید هر آنچه من می گویم حق است. پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله فرمود من از منافقین خوش زبان می ترسم. امام مجتبی علیه السلام فرمود آخرالزمان کار به جایی می رسد که شیعیان ما به یکدیگر تهمت می زنند. فرمود این همه اش خیر است؛ زیرا در چنین زمانی مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف خواهد آمد. چون اینها با هیچ صراطی مستقیم نیستند. جریان کجِ انقلابی ها را فقط مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف با شمشیر درست خواهد کرد. پایین تر از آن را نمی پذیرند.

زینب کبری سلام الله علیها دو آقازاده بار آورده؛ یکی از دیگری بهتر و فهمیده تر. رجزهایی می خوانند عجیب. محمد 8-7 ساله اینگونه رجز می خواند: أشْکو إِلَی الله مِنَ العُدْوانِ • فِعالَ قَومٍ فی الرَّدی عِمیانِ‌، قَدْ بَدَّلوا مَعالِمَ القُرآنِ • وَ مُحکمِ التَّنزیلِ وَ أَظهَروا الکفرَ مَعَ الطُّغیانِ. به خدا شکایت می کنم از این دشمنان. کسانیکه کور هستند و پست و حقیر. کور کسی است که امام حق را نبیند. اینها معالم قرآن را عوض کردند. قرآن حاکم حق و باطل را معرفی می کند. اینها جای حسین علیه السلام و یزید را عوض کردند. وَ مُحکمِ التَّنزیلِ و التَّبیان‌. قواعد محکم قرآن و بیان روشن قرآن در تبیین محکمات الهی را عوض کردند. وَ أَظهَروا الکفرَ مَعَ الطُّغیانِ. نتیجه کار اینها این است که کسی مثل یزید قدرت پیدا کرده، و طغیان می کند؛ حسین بن علی علیهماالسلام را می کُشد. این نگاه یک نوجوان 8-7 ساله است؛ اما کربلا را عمیق فهمیده.

عون هم اینگونه رجز می خواند: ان تنکرونی فانا ابن جعفر، شهیدِ صدقٍ فی الجنانِ ازهر. اگر مرا نمی شناسید، من فرزند جعفر طیار هستم؛ شهید صدق در بهشت. اشاره به آیه 23 سوره احزاب دارد: مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ. همه عاشورا درس عزت است، حتی رجز این نوجوانان زینب کبری سلام الله علیها. جعفر طیار شهید صدق است؛ تا پای جان پای عهدش با خدای متعال و رسول الله صلی الله علیه و آله ایستاد. کفی بهذاشرفاً فی المحشر. همین برای شرافت من در صحرای محشر کافیست، که من فزند جعفر طیار شهید صدقم.