ریا همنشینی با شیطان است

جلسه پنجم مجالس ماه مبارک رمضان در هیئت محبین اهلبیت(علیهم السلام) شنبه 26 اسفند 1402 با سخنرانی حجت الاسلام حاج احمد پناهیان در مقتل الشهدای فاطمیه(سلام الله علیها) برگزار شد.

ریا همنشینی با شیطان است

دیده شدن، آفت مجالس امروز

وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا(نساء 38). خداوند می فرماید گاهی شیطان همنشین شماست. دشمن خیلی نزدیک تر از آن چیزیست که ما فکر می کنیم. انسان ریاکار خیلی با شیطان همنشین است. انقدر با شیطان زندگی و همراهی کرده، متوجه حضور شیطان در کنار و درون خودش نیست. شیطان دارد انگیزه درونی تو را مدیریت می کند. چون وقتی شما در عملی ریا داشتید، آن عمل دیگر ارزشی ندارد؛ هرچقدر هم آن کار را انجام دهی. با انفاق پنهان هم می توان فرهنگ سازی کرد؛ حتما لازم نیست آشکارا باشد تا فرهنگ سازی شود.

یک زمانی خیلی زشت بود که مداح دیده شود. الان برعکس است؛ بعضی مداحان به شدت دنبال دیده شدن هستند. ریا، همنشینی با شیطان است؛ همنشینی با دشمن. برای اینکه مداحی یا منبری فلان جلسه را قبول کند، جمعیت را ملاک قرار می دهد. فلان جلسه پرجمعیت است، کلیپش بیشتر دیده می شود. این را رسما می گویند. می گویند فلان گروه رسانه ای باید در جلسه ما باشد، تا مداحی یا سخنرانی مرا اینگونه انعکاس بدهند. وقتی به یک مداح دو میلیارد تومان در دهه محرم در قم بدهند، حتما تیم رسانه ای قوی هم همراهش هست، تا کلیپش را در فضای مجازی پر کنند. اصلا فراموش کرده ایم هیئت برای چیست؛ توسل و منبر برای چیست. این می شود که این مدل مستمعین و سینه زن ها، غالبا پای منبرها دیده نمی شوند. عادت کرده اند به جاذبه های ظاهری کاذب. جلوه های به روز شده ریا. ریا که آمد، شیطان هم هست. بجای ملائکه، شیاطین در این جلسات رفت و آمد می کنند!

بعضی جلسات برند نیست. بعضی مداحان و سخنرانان در این جلسات قبول زحمت نمی کنند. رهبر معظم انقلاب به قاریان و مداحان گفتند «برای دیده شدن نخوانید. بخوانید برای اینکه اثر بگذارید». قاری ما برای اینکه دیده شود، از موسیقی های شبهه ناک و غنا استفاده می کند! بدترین اثر ریا این است که شیطان را همنشین انسان می کند.

اجازه ندهیم نظام ارزشی ما تغییر کند

ریاکاری برابر است با بی ایمانی

امروز ریاکردن ارزش شده. آب می خوریم، غذا می خوریم، می خوانیم، می خوابیم؛ در همه احوال یک دوربین دارد وضعیت ما را برای نشان دادن به مردم ضبط می کند. این نشان دادن خود است؛ بحثش با تبلیغات فرق می کند. نباید اجازه دهیم نظام ارزشی ما تغییر کند. بله، گاهی برای رضای خدا باید فعالیتهای مثبت اطلاع رسانی شود؛ اما نباید شخص محوری باشد. بعضی کارهای ما اطلاع رسانی نیست؛ رئاءالناس است.

وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ. خداوند ریاکاری را کنار بی ایمانی می گذارد! وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا. انسان ریاکار چه بد همنشینی دارد. شیطان کاری می کند که تو انفاق نکنی؛ اما اگر جایی حرفش را قبول نکردی و انفاق کردی، تو را رها نمی کند؛ انقدر تو را همراه می کند، تا بالاخره یکبار در دل تو ریا قرار دهد.

وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ وَكَانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيمًا(نساء 39) می فرماید چه میشد اینها کارشان را خالص انجام می دادند؟ منِ خدا که می بینم، چه نیازی بود دیگران هم عمل او را ببینند؟ برای شما دیدنِ خدا ارزش ندارد، و دیدن دیگران بیشتر ارزش دارد؟ اگر راست می گویند که به منِ خدا ایمان دارند، چرا با مالی که من به آنها داده ام، بخاطر نگاه دیگران انفاق می کنند؟

رسول خدا صلی الله علیه و آله الگوی اخلاص

در اخلاص خودمان را با بالاتر از خودمان مقایسه کنیم

ریا، تله شیطان برای ایمان ماست

گاهی یک عمل ما خراب می شود و از بین می رود، انسان می گوید اشکالی ندارد، یک عمل دیگر انجام می دهم. اما خداوند می فرماید کسیکه ریاکار است، مشکل ایمانی دارد؛ دیده شدن عملش توسط من برایش مهم نیست. دیدن من برایش اهمیتی ندارد. ریا مساویست با کفر. ریا تله شیطان است. چطور انسان می تواند با مالی که خداوند به او داده، برای دیگران ریا کند؟! انسان شهید هم که بشود، جانی که خدا به او داده را به خدا برگردانده. کاری نکرده که بخواهد بخاطرش ریا کند.

إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا(نساء 40). اگر ذره ای برای خدا قدم بردارید، منِ خدا می بینم و حواسم هست. کار خیر شما را چند برابر می کنم، و از ناحیه خودم اجر عظیمی برای شما در نظر می گیرم. پاداش عمل خالص را خود خدای متعال می دهد.

فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلَاءِ شَهِيدًا(نساء 41). من برای هم امتی گواه و شهید و الگو قرار دادم، و توی پیغمبر را الگوی اخلاص برای امت قرار دادم. عمل خالص را از رسول خدا صلی الله علیه و آله یاد بگیریم. همه چیزش را برای خدا داد. فرمود: مَا أُوذِيَ نَبِيٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ. خداوند در اخلاص می فرماید مثل رسول الله صلی الله علیه و آله باشید. هرگاه خواستیم دچار ریا شویم، رسول خدا صلی الله علیه و آله را جلو چشممان بیاوریم؛ بگوییم کاری که من کردم کجا، کاری که رسول خدا صلی الله علیه و آله انجام داد کجا. خودمان را با بزرگتر از خودمان مقایسه کنیم، نه با پایین تر و مثل خودمان. پدران و مادران شهدا وقتی به فرزند شهیدشان نگاه می کنند، می گویند پسر من کجا، علی اکبرِ امام حسین علیه السلام کجا. در اخلاص باید خودمان را با بالاتر از خودمان مقایسه کنیم.

لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّي تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ(آل عمران 92). پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله بیشتر از همه فاطمه و حسنین و زینبین و علی علیهم السلام را دوست داشت؛ و از بهترین هایش انفاق کرد. همه اهلبیت را یک به یک در راه خدا فدا کرد. انسان خجالت می کشد کاری برای خدا انجام دهد، بعد به دیگران نشان دهد. کاری که ما انجام دادیم کجا، کاری که پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله انجام داد کجا. اگر خودمان را با پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله نتوانستیم مقایسه کنیم، با حسینش که می توانیم مقایسه کنیم.