اگر به کفر اعتماد کنیم، ضرورتی برای مبارزه با کفر نخواهیم دید

در ایام عزاداری سالار شهیدان و اسارت خاندان عصمت و طهارت، جلسه هفتگی هیئت محبین اهلبیت(علیهم السلام) قم جمعه 28 مردادماه 1401 با سخنرانی حجت الاسلام احمد پناهیان در مقتل الشهدای فاطمیه(سلام الله علیها) برگزار شد.

باور کنیم بدون امام نمی شود و نباید زندگی کرد

در زیارت عاشورا می خوانیم: أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَنْ یُثَبِّتَ لِی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ. وَثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْق عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَأَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ علیه السلام.  همراهی با اباعبدالله علیه السلام و یاران ایشان در قدم صدق است؛ یعنی همراهی در مبارزه و جهاد. در عزاداری و نوحه و اشعار ما این ادبیات اصلا نیست. مسئله اول معیّت و همراهی امام است. و بعد ثبات قدم در این همراهی. باور به اینکه بدون امام نمی شود و نباید زندگی کرد. اباعبدالله علیه السلام شب عاشورا عهدش را از یارانش برداشت؛ اما یاران اباعبدالله علیه السلام باز هم نرفتند و ماندند. امام زمان ارواحنا فداه از این دست یاران می خواهد.

دهه شصت در دفاع مقدس بابی از معنویت به روی جوانان ما باز شد. رزمندگان نیازهای حقیقی خود را دریافته بودند. برای رفتن به بهشت گریه می کردند! إنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أبوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخاصَّةِ أولیائِهِ. جهاد مختص اولیاء خاص خداست. و الا فرمان حضرت امام به تنهایی فقط 5 درصد جوانان کشور را مجاب کرد برای رفتن به جبهه. حتی اواخر جنگ معنویت رزمندگان مثل اوایل جنگ نبود. این تفاوت را می شد به عینه دید. اینطور نبود که فقط بخاطر برخی سیاستمداران حضرت امام قطعنامه را پذیرفته باشند. این سیاستمداران که از اول جنگ هم بودند و بدنبال امضای قطعنامه بودند. صدر اسلام هم همین بود. اینطور نبود که عده قلیلی بنشینند و تصمیم بگیرند، و سرنوشت جامعه اسلامی را رقم بزنند. اصل ماجرا مردم بودند که تغییر کرده بودند. آیاتی که در خصوص فرار از جنگ و جبهه بود اکثرا مربوط به اواخر عمر پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله است.

امروزه برخی خوبان می گویند مردم خسته شده اند. بگذارید توافق صورت بگیرد تا دلار پایین بیاید و مردم کمی نفس بکشند. شما از کجا به این نتیجه رسیدید که اولا توافق می شود؛ و دوما اگر توافق شود فشار اقتصادی و تحریمها برداشته می شود و قیمت دلار هم پایین می آید؟ این آمریکایی که در ذهن شماست چقدر منطقی است! پس چرا ما با چنین کشوری مخالفیم؟

اگر به کفر اعتماد کنیم، ضرورتی برای مبارزه با کفر نخواهیم دید

دقیقا همین سخنان را هم آقای روحانی و ظریف می گفتند. وقتی آمریکا را مثل اروپا به حساب می آورید و مردم را به واقع بینی آمریکا امیدوار می کنید، نمی دانید چه ضربه ای دارید می زنید. جامعه به محض اینکه اعتماد به کفر پیدا کند، ایمانش مخدوش می شود. اگر به کفر اعتماد کنیم، ضرورتی برای مبارزه با کفر نخواهیم دید؛ جهاد بی معنا خواهد بود. دیگر هفت عرصه جهاد بیانیه گام دوم ضرورت نخواهد داشت. امروز روز جهاد و جنگ هست یا نیست؟ مشکل مردم کوفه مگر غیر از اعتماد به یزید بود؟ اباعبدالله علیه السلام فرمود: أَنْتُمْ اِبْنُ حَرْب وَ أَشْياعُهُ تَعْتَمِدُونَ، وَ إِيّانا تَخْذِلُونَ. مگر به امام حسین علیه السلام نگفتند مسلم کشته شد، اما شما را نمی کشند؟ به دشمن اعتماد داشتند. اعتماد به دشمن خدا یعنی سلب اعتماد به خدا. ایمان بدون اعتماد به خدا جایگاهی دارد؟

وقتی ایمان سست می شود، اعتماد به دشمن خدا بالا می رود. می گویند «اجازه دهید مذاکره شود، مشکلات حل می شود». «اگر آمریکا انعطاف نشان دهد چه؟». یعنی می شود دشمن خدا واقع بین باشد؟ پس چرا اصل دین ما جهاد و مبارزه برای محو دشمن خداست؟ یعنی دشمنان امروز دین با دشمنان دیروز دین تفاوت کرده اند؟

برخی مهره های اصلاح طلب فعال در فضای مجازی زیر این سخنان وزیر امور خارجه کامنت گذاشته اند که «شما چقدر احمقید؛ چندبار می خواهید آمریکا را امتحان کنید»؟! روحانی در اواخر دولت در جلسه هیئت دولت می خندید و می گفت «برخی می گویند شما اشتباه مذاکره می کنید، اگر ما مذاکره کنیم اینگونه مذاکره می کنیم». بعد گفت «خوب است، شما مذاکره کنید؛ مهم این بود که به این نتیجه برسیم که با مذاکره می توانیم به نتیجه برسیم». ما باید به مذاکرات ادامه دهیم. دولتهای قبل تعهد داده اند و باید مذاکرات ادامه پیدا کند. اما اینکه حرفی بزنیم که امید واهی بین مردم ایجاد شود، و مردم به دشمن خدا و دین امیدوار شوند و اعتماد پیدا کنند کاملا اشتباه است. بازخورد این سخنان را بین مردم ببینید.

معنویت عمیق، پیش نیاز لازم برای معیّت امام

برخی می گویند مردم خسته شده اند. اتفاقا چون مردم خسته شده اند باید اسلام می آمد تا ریشه کفر را بکند. این حزب اللهی ها یکبار دیگر بنشینند و فرازهای دعای ندبه را مرور کنند: أَیْنَ قاطِعُ حَبائِلِ الْکِذْبِ وَالْاِفْتِراءِ. مستکبر قدرت دارد و دروغگوست و افترا هم می بندد. امام زمان ارواحنا فداه این قدرت کفر را از بین می برد. ايْنَ مُسْتَاْصِلُ اَهْلِ الْعِنادِ وَالتَّضْليلِ وَالاِْلْحادِ. اهل عناد و گمراهی و دشمنی را نابود می کند؛ نه اینکه آنها را هدایت کند. معیت با امام یعنی بودن با چنین امامی. باید به باورهای امام زمان ارواحنا فداه باور داشته باشیم؛ که اگر باور داشته باشیم، وضعیت ما این وضعیتی که امروز هست نخواهد بود. ما خیلی امیدواریم که بتوانیم دشمن خدا را به راه راست هدایت کنیم! گویا ما از خدا هم بیشتر می فهمیم. امیرالمومنین علیه السلام هم به مردم کوفه می فرمود هرکدام از شما برای خودتان یک امام هستید. چهل سال است ما داریم امتحان می کنیم که می شود آمریکا را به راه راست هدایت کرد و با او توافق کرد یا نه؟! هر دولتی سرکار آمد خواست این را امتحان کند.

دشمن از سال 61 بعد از آزادی خرمشهر با نفوذ در دفتر موسوی بدنبال مذاکره و توافق بود. چون از همان موقع آمریکا به این نتیجه رسید که با مذاکره می تواند ضربه اش را به ایران بزند. چهل سال است ما هربار می خواهیم دوباره آمریکا را امتحان کنیم. چرا در ادبیات رهبرانقلاب این امیدواری به دشمن نیست؟ معیّت با امام اینجا مشخص می شود.

شما یک نفر از شهدای کربلا را سراغ دارید که به مذاکره با عمرسعد و ابن مرجانه امیداوار بوده باشد و سخن یا قدمی در این باره برداشته باشد؟ نمی شود که زیارت عاشورا بخوانیم و مقام شهدای کربلا را بخواهیم، اما به دشمن اعتماد داشته باشیم.

وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَینِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَینِ. باید با یاران امام حسین علیه السلام همراه امام حسین علیه السلام بمانیم. اگر می خواهیم با امام زمان ارواحنا فداه بمانیم، باید با یاران امروز امام زمان ارواحنا فداه همراه باشیم. چند وقت یکبار دلمان برای امام زمان ارواحنا فداه تنگ می شود؟ تبِ نگرانی برای امام زمان ارواحنا فداه چقدر در جامعه ما هست؟ کم کم تصور ما این شده که گویا امام زمان ارواحنا فداه در امن و امان همراه خانواده شان در بهشت زندگی می کنند! اگر یاران امام حسین علیه السلام نبودند، امام حسین علیه السلام هم مثل برادرشان مجبور به پذیرش صلح می شدند. الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ. این مدل معیّت امام درست است؛ که ما به حدی برسیم که امام زمان ارواحنا فداه روی همراهی و یاری ما حساب کند. معیّت امام یک پیش نیاز لازم دارد، و این پیش نیاز معنویت عمیق است. با ایمان و معنویت حداقلی نمی توان به معیّت امام امیدوار بود.