امر امام در قیام لله شرط است

مراسم عزاداری شهادت امام سجاد علیه السلام جمعه 29 مرداد1400 با حضور هیئت محبین اهلبیت علیهم السلام در مجتمع یاوران حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) برگزار شد.

مردم از خون ائمه می گذرند، اما خدا نه!

اگر به امت اسلام باشد، از خون های بناحق ریخته امامانشان میگذرند؛ اما خدای متعال از خون ائمه هدی نخواهد گذشت. رییس جمهور قبلی ما گفت مردم ما نجیب هستند و از جنایات آمریکا میگذرند! امام سجاد علیه السلام در کلامی قابل تأمل میفرماید: ما ندری كیف نصنع بالناس؟ ما نمیدانیم با مردم چکار کنیم؛ إن حدثناهم بما سمعنا من رسول الله صلى الله علیه و آله ضحكوا. وقتی از رسول الله صلی الله علیه و آله با آنها حرف میزنیم به ما میخندند! و إن سكتنا لم یسعنا. سکوت هم که نمیتوان کرد. اگر سکوت کنیم مردم هم حرکتی انجام نخواهند داد.

جامعه مرده را زنده کردن خیلی مشکل است. امام سجاد علیه السلام چنین کار مشکلی در پیش داشتند. امام سجاد علیه السلام تا سالها بعد از واقعه کربلا در صحرا زندگی میکردند. خیلی با مردم مراوده نداشتند. با مردم قهر نکرده بودند، بلکه مردم اهلیت نداشتند. اباعبدالله علیه السلام فرمود لا خيْرَ فِى الْعَيْشِ بَعْدَ هؤُلاءِ. یعنی همین. به اعتقاد و ایمان این مردم نمیتوان دلگرم بود.

در زمان امام سجاد علیه السلام قیامهایی صورت گرفت، اما امام در این وقایع ورود نمیکردند. شخصی به امام طعنه زد که شما جهاد و مبارزه را بخاطر سختی اش ترک کرده اید: تَرَکْتَ الْجِهَادَ وَ صُعُوبَتَهُ وَ أَقْبَلْتَ عَلَی الْحَجِّ. یک شیعه انقدر بی چشم و رو! امام فرمود خدای متعال در سوره توبه میفرماید: إِنَّ اللَّهَ اشْتَری‏ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفی‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ (توبه 112). هرگاه چنین انسانهایی پیدا کردید، من هم قیام میکنم!

امر امام در قیام لله شرط است

مبارزه و انقلابی گری در همه دوره ها هست، اما اینکه این انقلابی ها از سر ایمان حقیقی و خالص برای امر ولی و امامشان قیام و جهاد کنند شرط است. اولین شرط جهاد این است که حق امام را بگیرید. مختار از امام سجاد علیه السلام دعوت کرد که در قیامش مشارکت کند؛ امام فرمود مختار برای چه میخواهد قیام کند؟ یعنی مختار ابتدا از امام کسب تکلیف نکرده. مختار کارش را دارد انجام میدهد، حال نیاز به حمایت امام دارد برای همراه کردن سایر شیعیان با خودش. امام فرمود اگر انگیزه مختار انتقام خون پدرم است اینکه نیاز به اجازه ندارد. زودتر از این باید انتقام میگرفتید. جهاد و قیام برای خدا باید این ویژگیها را داشته باشد: اولا باید برای خدا جانت را بدهی و با خدا معامله کنی. دوم اینکه قیام شما فی سبیل الله باشد، یعنی قیام کنی که احکام خدا را در جامعه پیاده کنی و امام جامعه را در مصدر امر مستقر کنی.

شخصی مثل تاجزاده میگوید به کمک مردم افغانستان برویم برای مقابله با طالبان. عجیب است؛ تاجزاده از مظلومیت مسلمین در افغانستان میگوید! کسیکه نظام و ولایت و سردار سلیمانی را محکوم میکند بخاطر جنگ در سوریه، حال از دفاع از مظلومین افغانستان میگوید. شما از کی تا حالا اهل مبارزه و دفاع از مظلوم شده اید؟! یادمان نمی رود همین تاجزاده گفت «وقتی شما در شهرهای سوریه میجنگید و شهروندان سوری را میکشید، آنها هم در کشور ما اغتشاش به راه می اندازند»! در نوشته هایش نوشت «دوره این حرفها گذشته، و الان اقتدارگراها از این ادبیات استفاده نمیکنند». اینکه به ما میگویی اقتدارگرا خوب است. ما مثل شما منفعل و ذلیل نیستیم. اما وقتی پهبادهای آمریکایی مردم و کودکان افغانستان را به خاک و خون میکشیدند شما لال بودید؟! مردم افغانستان آن موقع مظلوم نبودند؟ چرا هرجا منافع آمریکا به خطر می افتد شما فریادتان بلند میشود؟ نسبت شما با آمریکا چیست؟ در مذاکرات هم هرجا منافع آمریکا به خطر افتاد، فریاد شما بلند شد.

جریان مقاومت در منطقه را انقلاب اسلامی مدیریت میکند. انقلاب اسلامی هم تحت نظر ولایت فقیه است. مبارزه در این میدان مبارزه فی سبیل الله است، نه مطلق مبارزه با ظلم. امر امام در قیام لله شرط است. وَ مَنْ أَوْفی‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بایَعْتُمْ بِهِ. جهاد باید وفای به عهد باشد. همان عهدی که مومنین با خدا بستند که پشت به دشمن نکنند: وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا(احزاب 15). اگر قیام شما قیام حسینی و عاشورایی شد، قیام لله است.

کربلا یعنی حفظ جان امام

کربلا یعنی حفظ جان امام. برخی به این بحث ما در دهه محرم ایراد گرفتند. شرط مسلمانی ما محافظت از جان امام است. این مطلب صریحا در تاریخ اسلام عنوان شده، و ما هم باید این موضوع را تکرار کنیم تا به گفتمان رایج جامعه اسلامی تبدیل شود، تا جان امامانمان یکی پس از دیگری گرفته نشود!

التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ. جهاد فی سبیل الله وقتی مشروع است که مجاهدینش اهل توبه و عبادت باشند. اهل ستودن خدا و روزه داری باشند. الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ. اهل امر به معروف و نهی از منکر باشند؛ امر به اصلی ترین معروف یعنی حاکمیت امام حق در جامعه، و نهی از اصلی ترین منکر یعنی جلوگیری از حاکمیت طاغوت.

وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ. شرط دیگر قیام کنندگان در راه خدا این است که حافظ حدود الهی باشند. بر اساس قواعد الهی حرکت کنند. مروان در زمان حاکمیتش در یکی از جنگها خانواده اش در خطر بودند، خواست آنها به عبدالله بن عمر بسپارد، او قبول نکرد؛ اما امام سجاد علیه السلام پذیرفت. اینها به شما ظلم کرده اند، اما امام خانواده او را پناه میدهد. نزدیک چهارصد زن و بچه و خانواده را کفالت کرد، با اینکه مروان مخالف امام و شیعه بود. الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ (توبه 113). مجاهدین باید مومن باشند. امام سجاد علیه السلام فرمود هرگاه چنین انسانهایی پیدا کردید، من قیام میکنم. ولی الان اگر از رسول خدا صلی الله علیه و آله برای مردم بگوییم به ما میخندند!

شرط ایمان مردم حفظ جان امامشان است

شخصی به امام سجاد علیه السلام عرض کرد كيف أمسيت يا ابن رسول الله؟ اوضاع شما چگونه است؟ امام فرمود: أمسينا فيكم كهيئة بني إسرائيل في آل فرعون. وضعیت ما مثل آل موسی است در مقابل آل فرعون. يذبحون أبناءهم ويستحيون نسائهم الآية وأمست العرب تفتخر على العجم بأن محمدا منها وأمست قريش تفتخر على العرب بأن محمدا منها، وأمسى آل محمد مقهورين مخذولين. عرب بر عجم افتخار میکند بواسطه پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله؛ قریش بر دیگر طائفه ها افتخار میکند بواسطه پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله؛ اما آل پیغمبر اینگونه خوار و خفیف در جامعه مورد قتل و غارت و اسارت قرار گرفته اند. فإلى الله نشكو كثرة عدونا وتفرق ذات بيننا وتظاهر الأعداء علينا. به خدا شکایت میکنیم از غیبت پیغمبر صلی الله علیه و آله و غلبه دشمنان بر ما.

شرط ایمان مردم حفظ جان امام است. امام سجاد علیه السلام شکایت میکند از تسلط دشمنان بر آل پیغمبر صلی الله علیه و آله. این تسلط را باید برطرف کرد. امام سجاد علیه السلام اگر در بیابان زندگی میکنند تا از مردم دور باشند، باید ببینیم این مردم مشکلشان چیست؟ مشکل آنها این است که در برابر کشتار و اسارت و خوار و خفیف کردن آل پیغمبر هیچ اهمیتی قائل نیستند.

خَلَقَكُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقين. خدای متعال نور ائمه را برای خود آفریده بود. امام حسین و اهلبیت علیهم السلام وارد دنیا شدند برای اینکه دست مردم را بگیرند و هدایت کنند. حفظ جان این امام را خدای متعال برعهده امتشان گذاشته. برخی میگویند سیدالشهدا علیه السلام به فوز شهادت نائل شد، خیلی غصه نخورید! علی علیه السلام هم باشی که خودش امام است، برای حفظ جان پیغمبر صلی الله علیه و آله باید در رختخواب او بخوابی تا جانش حفظ شود.

نَفدِیکَ بِأنفُسِنا یا حسین

مردم کوفه به امام سجاد علیه السلام گفتند هرچه شما بگویید ما گوش به فرمانیم. امام فرمود: مسئلتی ان لا تکونوا لنا و لا علینا. نه با ما باشید نه بر علیه ما. ما را رها کنید. کوفیان لااقل در کلام و بیان قائل به حفظ امام بودند؛ هرچند دروغ میگفتند. نَفدِیکَ بِأنفُسِنا یا حسین. این جمله عاشوراییان چقدر زیباست. ما با جانمان فدای تو میشویم یا حسین. همین کار را هم انجام دادند.

اباعبدالله علیه السلام شب عاشورا یک بار به یارانش دلداری و دلگرمی داد. یکبار روز عاشورا یارانش را جمع کرد و فرمود نگران مرگ نباشید. مرگ برای شما مثل این است که از زندان رها شوید و به قصری بروید. الدُّنیا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ. روز عاشورا امام این جمله را به یارانشان فرمودند. کشته شدن سخت است، اما این سختی گذراست. فرمود بر این سختی کمی صبر کنید، تا از این سختی عبور کنید.

در روایات هست بعضی یاران امام از اضطراب رنگشان عوض میشد. همه یاران امام در ایمان و صلابت در یک رتبه نبودند. لذا امام چند بار به یارانش قوت قلب میداد. اینها همان کسانی هستند که شب عاشورا امام فرمود من یارانی بهتر از شما ندارم، و به همه یا خیلی از یارانش جایشان را در بهشت نشان دادند! کربلایی شدن مشکل است. اگر فکر کرده ایم با سخت نگرفتن به خودمان میتوانیم جزو یاران اباعبدالله علیه السلام شویم، اینطور نیست. لَيْسَ بَيْنَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ وَ بَيْنَ اَحَدٍ قَرابَةٌ.

تا کی می خواهیم با کرونا منفعلانه برخورد کنیم؟

شعار خوب است و لازم، اما باقی ماندن در شعار مضر است. شعار باید تحقق پیدا کند. شعار هیئات منا الذله را 1400 سال داریم میدهیم، اما آیا این شعار تحقق کامل یافته؟ جلو چشم 200 میلیون شیعه، یزید زمان چهار میلیون انسان را بی جرم و گناه بکشد. این ننگ و ذلت نیست؟ ما در هشت سال دفاع مقدس 250 هزار کشته دادیم. در طول این دوسال فقط 100 هزار نفر از مردم ما را کشته اند. این ذلت نیست؟

این جنگ بیولوژیک حربه ای است در دست ارتش آمریکا. ستاد کل نیروهای مسلح، نیروهای قضایی، سازمان پزشکی ما نمیخواهند این کشتار را پیگیری کنند؟ تا کی میخواهیم فقط در تدارک رفع آثار این ویروس باشیم؟ هر از چند گاهی یک ورژن جدید از ویروس رونمایی شود، و ما بدنبال کم کردن آسیب های آن باشیم؟ تا کی میخواهیم منفعلانه برخورد کنیم؟ امیرالمومنین علیه السلام به ابالفضل فرمود دستی که شمشیر بسمت تو نشانه گرفته را قطع کن. ریشه را بزنیم.

رهبرانقلاب فروردین سال 99 به سردار باقری دستور دادند که چون شائبه های جنگ بیولوژیک در این قضیه هست، به این عرصه ورود کنید. دو سال از این دستور گذشت؛ صد هزار نفر کشته شدند! کشور ما تلفات پایینی داشت، اما الان جزو کشورهای پرتلفات است. چرا؟ هرچه هم که ستاد کرونا گفت انجام دادیم. بعد از دو سال وزارت بهداشت یا سازمان بهداشت جهانی بگوید فلان دارو که دو سال به بیماران کرونایی تجویز شده اثری نداشته! این یعنی ذلت. سازمان صهیونیستی بهداشت جهانی هر کاری میخواهد در دنیا انجام میدهد.