عاشورا ضامن بقای امامت است

سومین روز مراسم عزداری دهه اول محرم 1400 هیئت محبین اهلبیت(ع) قم با سخنرانی حجت الاسلام احمد پناهیان پنجشنبه 21 مرداد 1400 در مسجد مقدس جمکران برگزار شد.

در محرم به امور اساسی واقعه عاشورا بپردازیم

محرم و صفر و بخصوص دهه محرم برای امام حسین علیه السلام است. ابعاد مظومیت امام، رسالت امام، تبیین قیام امام باید در این ایام بررسی شود. اینطور نیست که ما از محرم و صفر استفاده کنیم برای جبران نقص هایمان در طول سال. این موضوعات خوب است در شرایط عادی و ایام دیگر مطرح شود. اما در محرم باید به امور اصلی عاشورا بپردازیم. اباعبدالله علیه السلام حرکتی انجام داد که برای حیات جامعه سرنوشت ساز است.

مَنْ کانَ باذِلا فینا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا. حرکت امام از مدینه و مکه بسمت کوفه، با این بیان روشن انجام گرفت. فرمود هرکس آماده است در راه من کشته شود با من همراه شود. امام عاقبت این قیام را صریحا بیان کردند. از مدینه که حرکت کردند فرمود: إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّةِ جَدِّی. امام در مکه چه دیدند که از امر اصلاح امت مأیوس شدند، و یا اصلاح امت را در قربانی شدن خود دیدند؟ به نظر میرسد یأس از امت هم هست، اما امام این قربانی شدن را امری موثرتر برای اصلاح امت دیدند. شهادت اسرار و شگفتی هایی دارد. یکی از این شگفتی ها يَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ است. خون بیداری ایجاد میکند. حیات جوامع به همین شهادت هاست.

اباعبدالله علیه السالام صریحا فرمودند هرکس آماده است برای من کشته شود با ما بیاید. عده ای هم تا زمان خبر شهادت مسلم امام را همراهی کردند، اما بعد امام را تنها گذاشتند. امام به همراهانش مهلت و مجوز دادند، و اکثر یاران امام هم از این فرصت برای رفتن و خریدن جانشان استفاده کردند. و این نبود مگر بخاطر دنیاطلبی.

مراقب تحریفهای قیام عاشورا باشیم

داستان قربانی کردن حضرت اسماعیل را میدانیم. وَ إِذِ ابْتَلي‏ إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً(بقره 124). خداوند حضرت ابراهیم را امتحان ویژه ای کرد و حضرت ابراهیم از این امتحان سربلند بیرون آمد، و به مقام امامت رسید. چقدر امامت اهمیت دارد که حضرت ابراهیم نبی و خلیل خدا باید چنین امتحان سختی را پشت سر بگذارد؟ در دوران دفاع مقدس اکثر پدر و مادرها اجازه ندادند فرزندانشان به جبهه بروند. امر ساده ای نیست. یک میلیون از بیست میلیون نفری که میتوانستد جبهه بروند به جنگ رفتند. با اینکه رفتن به جنگ واجب بود؛ فرمان امام بود. خیلی از مشکلات ما از غفلتها و کم گذاشتن های خود ما شکل میگیرد. سرنوشت کوفیان را ببیند بعد از عاشورا به چه سرنوشتهایی دچار شدند.

چرا باید برای امام کشته شد؟ اباعبدالله علیه السلام برای اینکه امامت تحقق پیدا کند جان داد، و همه باید برای این امام جان میدادند. موضوع کربلا این است. اگر گفتیم امام حسین علیه السلام برای نماز اول وقت گفته شد، این تحریف عاشوراست. مگر نماز اول وقت در جامعه آن روز برپا نمیشد؟ برخی تحلیلها که کم هم نیستند، خلاف هدف و مقصد عاشوراست.

خداوند میفرماید وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ(صافات 107). بجای حضرت اسماعیل، خداوند ذبح عظیم را قربانی کرد. در روایات ذیل این آیه هست که ذبح عظیم یعنی امام حسین علیه السلام. ارتباط این دو در چیست؟ حضرت ابراهیم به فرزندش فرمود من در خواب دیدم که دارم تو را ذبح میکنم. چه چیزی این تقدیر الهی را عوض کرد؟ در روایات هست که نور پنج تن آل عبا این صحنه را مشاهده میکردند؛ نور اقدس اباعبدالله علیه السلام به خداوند عرضه داشت من بجای اسماعیل قربانی میشوم. چون بناست از نسل ابراهیم، پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله و ائمه معصومین علیهم السلام به این دنیا بیایند، و امر هدایت مردم را بدست گیرند. اما چرا امام حسین علیه السلام باید برای امامت قربانی شود؟ دیگران باید برای امام قربانی شوند. همه ائمه و خود پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله برای امامت قربانی شدند.

عاشورا ضامن بقای امامت است

امام حسین علیه السلام فرمود مَنْ کانَ باذِلا فینا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا. کشته شدن برای امام موضوع و پیچیده ای جدیدی نیست. جامعه آن روز این حرف را خوب می فهمیدند. مثل زمان دفاع مقدس؛ 96درصد رزمندگان در وصیتنامه شان از ولایت فقیه و حضرت امام گفته اند. جنس دفاع مقدس ما از جنس عاشورا بود. هنوز هم در رسانه های تبلیغی ما از حفظ کشور و مرزها سخن میگوییم. بله، این خونها کشور و عزت و تمامیت ارضی ما را حفظ کرد، امام رزمندگان ما برای این امور جان ندادند. شهدا برای امام به جبهه رفتند و جان دادند. حرف امام روی زمین نماند؛ امام در میدان مبارزه تنها نماند. دفاع مقدس ادامه قیام 15خرداد بود.

جَعَلْتُ حُسَیْناً خَازِنَ وَحْیِی وَ أَکْرَمْتُهُ بِالشَّهَادَةِ وَ خَتَمْتُ لَهُ بِالسَّعَادَةِ فَهُوَ أَفْضَلُ مَنِ اسْتُشْهِدَ وَ أَرْفَعُ الشُّهَدَاءِ دَرَجَةً جَعَلْتُ کَلِمَتِیَ التَّامَّةَ مَعَهُ وَ حُجَّتِیَ الْبَالِغَةَ عِنْدَهُ بِعِتْرَتِهِ أُثِیبُ وَ أُعَاقِبُ. این اباعبدالله کشته شدن خودش را انتخاب کرد؛ برای امامت جامعه؛ هم برای وجود امام و هم برای تداوم امامت. عاشورا ضامن بقای امامت است. لذا همه انبیاء و اوصیاء مدیون اباعبدالله علیه السلام هستند. امام راحت میفرماید کسیکه میخواهد برای من جان بدهد با من بیاید. چون خودش اولین کسی است که برای امر امامت جانش را تقدیم میکند.

یک امر عظیم هزینه عظیم هم میخواهد. اینکه همه خلائق بواسطه امام هدایت شوند و به قله کمال و سعادت برسند، امر مهم و بزرگی است. تحقق حکمرانی خداوند در عالم امر عظیمی است که هزینه عظیمی هم میطلبد. این هزینه را نزدیک ترین ها به خدا پرداخت میکنند، چون آنها بیشتر از هر کس دیگری اهمیت امر امامت را درک میکنند.

از جایگاه امام در برابر سیل هجمه ها دفاع کنیم

بهای ظهور بقیه الله و حکمرانی حضرت و تأمین سعادت بشر را حضرت اباعبدالله علیه السلام با خونش پرداخت کرده. لذا پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله از روز اول از اطرافیانش پیمان میگرفت که با جانشان از جان او دفاع کنند. امامت و رهبری امت و حکمرانی امام عادل و سپردن سررشته امور بدست امام جامعه، انقدر اهمیت دارد که هزینه و بهایش خون حسین بن علی علیهماالسلام است. حال اگر ما میخواهیم از حق اماممان کوتاه بیاییم، بیاییم. اگر میخواهیم اجازه دهیم هر بی سر و پایی به حریم امامت ورود کند و امامت جامعه را هتک کند، قیامتی هم هست و پاسخگو خواهیم بود.

سیل اتهامات و تهمت ها و تخریبها علیه ولایت فقیه را ببینید. همه مشکلات کشور را به گردن امام جامعه می اندازند. مگر رهبرانقلاب گفته نباید با آمریکا مذاکره کنیم؟ این دستور خداست. فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ(محمد 35).  وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ(بقره 193). امروز باید از لیدرهای انقلابی خواهش کنیم که از جایگاه ولایت هم کمی دفاع کنند! ما باید جوانان را نسبت به جایگاه امام روشن کنیم. علاقه به امام کافی نیست، که اگر کافی بود اباعبدالله علیه السلام در این راه کشته نمی شد. کسانیکه امام را دوست داشتند او را تنها گذاشتند. قد خذلنا شیعتنا.