دسته عزای شهادت حضرت زهرا(س) و حرکت کاروان میهمانی شهیدان 28

حال  و هوای دسته روز شهادت حضرت زهرا(سلام الله علیها) امسال با دسته تمام سالهای دیگر تفاوت داشت. آخر قرار بود بعد از دسته، کاروان میهمانی شهیدان 28 حرکت کند به سمت منطقه...

از ساعت 8 صبح سه شنبه، مسجد حضرت ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) شاهد بچه هایی بود که یکی یکی و چندتا چندتا با لباس خاکی به جلسه قرائت قرآن وارد می شدند.

همانقدر که لحظه به لحظه به شکوه و آرامش حاکم بر جلسه قرآن در داخل مسجد افزوده می شد، بالعکس، به جنب و جوش و سر و صدای حیاط مسجد اضافه می شد. هر طرف که نگاه می کردی، خبری بود برای خودش. یک سری از بچه ها که لباس خاکی تهیه نکرده بودند، گوشه حیاط دنبال لباس سایز خودشان می گشتند... خادم ها هم هر کدامشان در گوشه ای مشغول بودند. یکی صبحانه بچه ها را هماهنگ می کرد، یکی لیست اتوبوس ها را چک می کرد، چندتا از بچه ها هم سیستم صوت را روی گاریِ دسته می بستند... بچه های فرهنگی ـ که چند روزی بود شبانه روزی درگیر کارهای بسته فرهنگی و نشریه و... بودند ـ به بچه ها سربند و چفیه می دادند و نیسان فرهنگی را بار می زدند...

تقریبا اکثریت بچه ها آمده بودند که حاجی همه را داخل مسجد به خط کردند و چند دقیقه ای تذکرات لازم برای قبل از حرکت را دادند. بعد هم شروع کردند به خواندن زیارت حضرت زهرا(سلام الله علیها): یا ممتحنه امتحنک الله الذی خلقک قبل ان یخلقک... السلام علیک ایتها الصدیقه الشهیده...

زیارت که تمام شد، حاجی دودمه دسته را دادند و حرکت کردیم به سمت حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها). دسته عزای  متفاوتی بود. یک جمعیت جوان با لباس های به رنگ خاکی آسمانی، با سربندهای ـ به رنگِ خونِ ـ «لبیک یا زهرا»... یه عده جوان یکرنگ، از خیابان های رنگارنگ شهر رد می شدند. پیش قراولِ دسته هم مثل همیشه، عَلَم رؤیاییِ سرخ رنگِ «یا لثارات الحسین» و همزادش، پرچم سبز رنگِ «یابن حیدر یااباالفضل» بودند و راه را برای دسته باز می کردند. پرچم کشورهای به پا خاسته در بیداری اسلامی مثل حزب الله لبنان، بحرین و... هم در دست عزادارانِ فاطمی خودنمایی می کردند. واقعا دسته عزای حضرت زهرا(سلام الله علیها)، عظمت خاصی پیدا کرده بود.

رسیدیم حرم، کنار دیوار، توی میدان آستانه. حاجی شروع کردند به روضه خواندن... سینه زنی مفصلی هم کردیم. آخرش هم شعارِ فاطمیه امسال:

و قالت الزهرا              صدیقه الشهیده

        حبیبه طه                 مظلومه الفریده

لا تصلّ علیّ امه نقضت عهد الله

و عهد أبی رسول الله، فی امیرالمؤمنین

لک لبیک یا زهرا...

بعد از دسته، اعلام شد کسانی که عازم منطقه هستند، با اتوبوس های خط واحد ـ که داخل رودخانه ایستاده بودند ـ بروند سمت امامزاده سید جمال. بقیه هم به سمت مقتل الشهداء فاطمیه برای ناهار...

نماز را توی امامزاده خواندیم. بچه های زحمتکش تدارکات اردو ـ که آنها هم مثل بچه های فرهنگی و بقیه خادمان  اردو چند روزی بود که خواب و خوراک درست و حسابی نداشتند! ـ همانجا سفره ها را پهن کردند و اولین غذای اردو را توی قم خوردیم! اتوبوسها هم دیگر آمده بودند. بیرون امامزاده، فرماندهان گردانها بچه ها را به خط کردند. صدای آشنای مارش که از نیسان فرهنگیِ پخش می شد هم حال و هوای خاصی به فضا داده بود: «ای لشکر صاحب زمان، آماده باش آماده باش...» (یک بار باید مفصل از آقامرتضای باصفا که چند سالی است با نیسان خودش بار فرهنگی اردو را به دوش می کشد بنویسیم...)

امسال خداروشکر، تعداد بچه ها از سالهای قبل بیشتر شده (8 دستگاه اتوبوس). به خاطر همین، کل نیروها در «تیپ حضرت رسول اعظم(صلی الله علیه و آله)»، متشکل از دو گردان «حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام)» و «حضرت حمزه سیدالشهداء(علیه السلام)» سازماندهی شده اند. هر گردان هم متشکل از چهار گروهان که هر گروهان متشکل از اعضای یک اتوبوس است. حدود ساعت 3 و نیم عصر بود که همه گروهانها سوار شدند و اتوبوسها حرکت کردند به سمت منطقه... 

تصاویر اردو درحال بروز رسانی می باشد...