شعر واحد عربی | رجز حضرت سیدالشهدا(ع) پس از شهادت علی اصغر(ع) + دانلود صوت
كَفَرَ الْقَوْمُ وَ قِدْماً رَغِبُوا عَنْ ثَوَابِ اللَّهِ رَبِّ الثَّقَلَيْنِ؛
اين قوم كافر شدند، و از سابق، از ثواب الهي، پروردگار جن و انس روي گردان شدند.
قَتَلُوا الْقَوْمُ عَلِيّاً وَ ابْنَهُ حَسَنَ الْخَيْرِ كَرِيمَ الْأَبَوَيْنِ؛
اين قوم علي(ع)، و فرزندش حسن(ع) را كه پدر و مادرش بخشنده و كريم بودند كشتند.
حَنَقاً مِنْهُمْ وَ قَالُوا أَجْمِعُوا احْشُرُوا النَّاسَ إِلَى حَرْبِ الْحُسَيْن؛
اين قوم از روي خشم و كينه به يكديگر گفتند: مردم را برای جنگ با حسين(ع) گرد آورید!
يَا لَقَوْمٍ مِنْ أُنَاسٍ رُذَّلٍ جَمَعَ الْجَمْعَ لِأَهْلِ الْحَرَمَيْنِ؛
فرياد از اين قوم پست و رذل كه جمعيت خود را عليه اهل حرم خداوند و پيامبرش(ص) جمع كردند.
ثُمَّ سَارُوا وَ تَوَاصَوْا كُلُّهُمْ بِاجْتِيَاحِي لِرِضَاءِ الْمُلْحِدِينَ؛
سپس راه افتادند و به يكديگر سفارش مي‌كردند تا مرا براي رضايت كسي كه پدر و مادرش ملحد بوده‌اند، به دام بيندازند.
لَمْ يَخَافُوا اللَّهَ فِي سَفْكِ دَمِي لِعُبَيْدِ اللَّهِ نَسْلِ الْكَافِرِينَ؛
از خدا نمی ترسند که میخواهند براي خوشنودي عبيد اللّهي كه از نسل کفّار است خون مرا بریزند
وَ ابْنِ سَعْدٍ قَدْ رَمَانِي عَنْوَةً بِجُنُودٍ كَوُكُوفِ الْهَاطِلِينَ؛
و براي خوشنودي «عمر سعد» كه با قهر و كينه، با سپاهي سيل آسا به سوي من آ‌مده است [، مي‌خواهند مرا بكشند]!!
لَا لِشَيْءٍ كَانَ مِنِّي قَبْلَ ذَا غَيْرَ فَخْرِي بِضِيَاءِ النَّيِّرَيْنِ؛
[مي‌خواهند مرا بكشند،] نه به دليل گناهي كه مرتكب شده باشم؛ بلكه به دليل نسبت من به افتخارات آن دو ستاره فروزان
بِعَلِيِّ الْخَيْرِ مِنْ بَعْدِ النَّبِيِّ وَ النَّبِيِّ الْقُرَشِيِّ الْوَالِدَيْنِ؛
[انتساب و افتخارم] به علي(ع) كه بهترين انسانها بعد از پيامبر(ص) است، و افتخار به پيامبر(ص) كه پدر و مادرش قريشي هستند.
خِيرَةِ اللَّهِ مِنَ الْخَلْقِ أَبِي ثُمَّ أُمِّي فَأَنَا ابْنُ الْخَيِّرَيْنِ؛
پدرم بهترين مخلوق خداوند است و بعد از او مادرم بهترين است، و من فرزند اين دو بهترين مخلوق خداوند هستم.
فِضَّةٌ قَدْ خَلَصَتْ مِنْ ذَهَبٍ فَأَنَا الْفِضَّةُ وَ ابْنُ الذَّهَبَيْنِ؛
نقره از طلا بهدست مي‌آيد، و من نقره‌اي هستم كه فرزند آن دو طلاي ناب [امام علي(ع) و حضرت فاطمه(س)] هستم
مَنْ لَهُ جَدٌّ كَجَدِّي فِي الْوَرَى أَوْ كَشَيْخِي فَأَنَا ابْنُ الْعَلَمَيْنِ؛
جدّ چه كسي مانند جدّ من است و پدر چه كسي مانند پدرم؟ من پسر اين دو عَلَم هستم.
فَاطِمُ الزَّهْرَاءُ أُمِّي وَ أَبِي قَاصِمُ الْكُفْرِ بِبَدْرٍ وَ حُنَيْنٍ؛
فاطمه زهرا(س) مادر من است و پدرم نابودكننده كفر در جنگهاي بدر و حنين.
عَبَدَ اللَّهَ غُلَاماً يَافِعاً وَ قُرَيْشٌ يَعْبُدُونَ الْوَثَنَيْنِ؛
پدرم از نوجواني خداوند را مي‌پرستيد، در زماني كه قريشيها دو بت را با هم مي‌پرستيدند.
يَعْبُدُونَ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى مَعاً وَ عَلِيٌّ كَانَ صَلَّى الْقِبْلَتَيْنِ؛
زماني كه آنها بت لات و عزّي را با هم مي‌پرستيدند علي علیه السلام به سوي دو قبله (بيت المقدس و كعبه) نماز خواند.
فَأَبِي شَمْسٌ وَ أُمِّي قَمَرٌ فَأَنَا الْكَوْكَبُ وَ ابْنُ الْقَمَرَيْنِ؛
پدرم خورشيد و مادرم ماه است و من ستاره‌اي هستم كه فرزند اين دو قمر نوراني هستم.
وَ لَهُ فِي يَوْمِ بَدْرٍ وَقْعَةٌ شَفَتِ الْغِلَّ بِفَضِّ الْعَسْكَرَيْنِ؛
پدرم در جنگ بدر [با دلاوري و شجاعت، دو جناح] دشمن را درهم شكست و بغض دلهاي مسلمين را شفا بخشيد.
ثُمَّ فِي الْأَحْزَابِ وَ الْفَتْحِ مَعاً كَانَ فِيهَا حَتْفُ أَهْلِ الْفَيْلَقَيْنِ؛
براي پدرم [امام علي (ع)] دلاوري در جنگ احزاب و فتح است، او در اين دو جنگ انبوهي از لشكريان كفر را كشته است.
منبع: عوالم العلوم، ج 17، ص 292؛ بحار الانوار، ج 44، ص 47 و 48.
نام
پست الکترونیک
* کد امنیتی
* نظر
نظرات کاربران
یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳ - ساعت ۱۰:۳۱
|
|
تشکر |
